Het woord ductiliteit betekent ductiel zijn, dat wil zeggen, het is een oppervlak dat de mogelijkheid heeft om de structuur te wijzigen door er een krachtige kracht op uit te oefenen, waardoor een kanaal (gat) kan worden gevormd of van vorm kan veranderen zonder te breken of te breken, een voorbeeld van deze materialen zijn onder meer asfalt, metalen voorwerpen.
Aan het tegendeel, worden de elementen vervormbaarheid missen aangewezen de bijnaam van brosse, bijvoorbeeld materialen van glas, anime, keramiek, enz.; Nodulaire materialen hebben een hoge mate van weerstand omdat hun atomen zich kunnen verspreiden, dat wil zeggen dat ze over elkaar heen glijden waardoor het materiaal kan worden vervormd maar niet kan worden vernietigd, ondanks alle materialen met het vermogen om ductiliteit kan worden verbroken hiervoor is een hoge kracht nodig.
Deze materialen gaan door hun sterkte lang mee en zijn bestand tegen veelvuldig gebruik door handlers. Een gebied waar deze term veel wordt gebruikt, is de metallurgie, deze maken de classificatie van metalen mogelijk door hun ductiliteit te meten, metalen worden onderworpen aan een trekkracht door middel van een machine, deze evaluatie wordt beschreven als een "tractietest" , Volgens dit, worden metalen die enige modificatie in hun structuur hebben ondergaan voordat ze breken, aangeduid als ductiel, terwijl metalen die zijn gebroken zonder enige modificatie te bereiken, worden geclassificeerd als bros. Het proces van het meten van ductiliteit in een metaal wordt bereikt door toe te passenveerkracht, dit is een extern proces dat wordt uitgevoerd om een zaak te vervormen.
