Een ecosysteem is het geheel dat wordt gevormd door levende wezens en niet-levende elementen van de omgeving en de vitale relatie die tussen hen tot stand is gebracht. De wetenschap die verantwoordelijk is voor het bestuderen van ecosystemen en deze relaties wordt ecologie genoemd. Ecosystemen kunnen van twee soorten zijn: terrestrische (bossen, oerwouden, savannes, woestijnen, palen, enz.) En aquatisch (ze omvatten van een poel tot de oceanen, zeeën, meren, lagunes, mangroven, koraalriffen, enz.). Opgemerkt moet worden dat de meeste ecosystemen van onze planeet aquatisch zijn, aangezien driekwart ervan onder water is.
Wat is een ecosysteem
Inhoudsopgave
Een ecosysteem is de groep levende wezens die dezelfde biotoop of habitat delen en met elkaar in wisselwerking staan. Deze soorten vallen uiteen en worden onderdeel van de voedingsenergie van de omgeving door predatie, parasitisme, symbiose en competitie. De soorten van een ecosysteem zoals planten, schimmels, bacteriën en dieren zijn van elkaar afhankelijk. De stroom van energie en materie in een ecosysteem hangt af van de relaties tussen de omgeving en de soort.
Het ecosysteemconcept werd aanvankelijk rond 1930 bedacht door botanicus Arthur G. Tansley, maar is sindsdien geëvolueerd.
Aanvankelijk verwees het naar eenheden van verschillende ruimtelijke schalen, zoals van een stuk gedegradeerde stam, een teleurstelling, naar een biosfeer of een hele regio van de planeet, wanneer er sprake was van interactie tussen de fysieke omgeving en organismen.
Uitgaande van het feit dat een ecosysteem de verzameling organismen in een gemeenschap en haar omgeving is, kunnen verschillende soorten levende wezens worden gedefinieerd waaruit ze bestaan.
Gezien de trofische keten, zouden in de eerste plaats de primaire producenten zijn, degenen die in staat zijn om organische materie te creëren uit anorganische verbindingen, dat wil zeggen, het zijn autotrofe organismen.
Nu, de voedselketen volgend, komen op de tweede plaats de consumenten, dit zijn heterotrofe organismen (herbivoren, carnivoren of alleseters) die zich voeden met de materie en energie die door andere levende wezens wordt geproduceerd. Op de laatste schakel in de voedselketen van organismen die een ecosysteem vormen, bevinden zich decomposers, die zich voeden met dood organisch materiaal.
Soorten ecosystemen
Binnen planeet aarde zijn er verschillende omgevingen waarin levende wezens hun dagelijks leven leiden door gemeenschappen te vormen, zich te ontwikkelen, samen te leven en op een duurzame manier met elkaar om te gaan. Er zijn in wezen twee soorten ecosystemen, dit zijn terrestrische ecosystemen en aquatische ecosystemen.
Ecosystemen zijn over het algemeen niet beperkt tot hun grootte, ze worden alleen bepaald door de onderlinge verbindingen van de elementen waaruit het bestaat. In het geval van energie komt het ecosystemen binnen via planten en het proces dat fotosynthese wordt genoemd.
Deze energie wordt erin vastgehouden en draait om de verschillende dieren waaruit het bestaat, deze voeden zich op hun beurt met planten of andere dieren. Om deze reden wordt er gezegd dat energie op een duurzame manier stroomt.
De belangrijkste soorten ecosystemen zijn
Aquatisch ecosysteem
Het aquatisch ecosysteem is er een waar al zijn levende componenten al hun activiteiten uitvoeren en zich onder water ontwikkelen, of het nu zout is zoals zeeën en oceanen, of zoet zoals meren, rivieren, beken, enz.
Deze levende wezens zijn begiftigd met fysieke kenmerken die hun noodzakelijke aanpassing en ontwikkeling in een waterige habitat mogelijk maken.
Het aquatisch ecosysteem is ingedeeld in twee grote groepen die zijn:
Marine
Dit mariene milieu wordt ook wel halobio's genoemd en wordt gevormd door de oceanen, moerassen, zeeën, enz. Ze zijn erg stabiel in termen van de ontwikkeling van het leven, het is een buitengewone, mysterieuze plek met nog onbekende gebieden.
In het mariene milieu is er een fauna gevormd door een groot aantal soorten die niet alleen op zee- en oceanen voorkomen, maar er zijn er ook die in de immense diepten van die wateren worden aangetroffen, waarvan er vele nog niet volledig ontdekt zijn.
Daarnaast variëren de aspecten van deze ecosystemen naargelang het gebied, een daarvan is hoge en lage temperaturen. Sommige soorten kunnen overleven in gebieden met een intens waterzoutgehalte, terwijl andere gebieden zoeken met minder zoutgehalte, met omstandigheden die geschikt zijn voor integriteit en leven.
Soorten die in het mariene milieu worden aangetroffen, zijn gevarieerd, je kunt alle soorten vissen, walvissen, haaien, zeehonden en lamantijnen vinden, naast alle soorten kleine organismen die deel uitmaken van deze omgeving, zoals algen, plankton en koraalriffen.
Strandgebieden zijn tussenliggende regio's waar oceaanecosystemen al beginnen, hoewel ze vanwege het zoutgehalte in deze gebieden geen gastvrije omgevingen zijn voor verschillende planten, groeit er nog steeds een grote hoeveelheid gras.
Zoetwater
De zoetwateromgeving staat ook bekend als "limnobia" en wordt gevormd door rivieren, moerassen, meren, enz. Ze bestaan uit een grote verscheidenheid aan soorten in alle kleuren en genres, zowel qua vegetatie als fauna.
Dat is de reden waarom je dieren kunt vinden met kenmerken die typerend zijn voor deze omgeving en ook amfibieën die leven kunnen maken in beide ecosystemen, zowel op het land als in het water.
Naast het bovenstaande heeft het een grote verscheidenheid aan mogelijkheden met betrekking tot vegetatie, aangezien het een uitgebreide aanwezigheid van flora heeft.
Met verschillende omgevingen is de flora erg divers. Zoetwaterecosystemen die onder meer rivieren en meren omvatten, zijn een van de meest vruchtbare gebieden en daarom wordt er de grootste biodiversiteit aan vegetatie aangetroffen.
Met betrekking tot de fauna van dit ecosysteem wordt geschat dat ongeveer 41% uit vis bestaat.
Het is ook belangrijk om te vermelden dat volgens studies 70% van de planeet bestaat uit het aquatisch ecosysteem en dat de meeste natuurlijke omgevingen zoetwaterecosystemen zijn.
Terrestrisch ecosysteem
Het is het terrein of de bodemhabitat waar de meeste levende wezens, fauna of vegetatie, zijn aangepast om al hun overlevingsactiviteiten uit te voeren.
Dit is het bekendst bij de mens omdat er geen speciale apparatuur voor observatie nodig is.
Dit type ecosysteem ontwikkelt zich in de biosfeer van het aardoppervlak en is daarom afhankelijk van verschillende factoren zoals vochtigheid, temperatuur, hoogte en breedtegraad. Dat wil zeggen, hoe meer vochtigheid en temperatuur en hoe minder hoogte en breedtegraad, de ecosystemen zullen heterogener, gevarieerder, uitbundiger en rijker zijn, in tegenstelling tot die met een lage luchtvochtigheid en temperatuur op grote hoogte.
Er zijn veel variëteiten als het gaat om de soorten terrestrische ecosystemen, de belangrijkste zijn:
Woestijnen
Woestijnen beslaan 17% van de planeet en hebben een jaarlijkse regenval van 25%. De flora wordt gekenmerkt door struiken met schaarse en harde bladeren, naast een vlezige bladvegetatie waar de Cactus overheerst.
De fauna is erg schaars, bepaalde zoogdieren kunnen worden gelokaliseerd, verschillende soorten reptielen, vogels en vlinders, ze hebben overdag zeer hoge temperaturen en 's nachts laag
Lakens
Dit zijn gebieden waar tropische graslanden overheersen, gevormd door weinig bomen, hier heersen graslanden, planten met een kruidachtige consistentie, grassen genoemd.
Wat betreft fauna zijn er zoogdieren, knaagdieren, reptielen, vogels en vee. De savannes zijn de perfecte gebieden voor vee, dat wil zeggen voor het fokken en ontwikkelen van alle soorten vee. Het heeft zeer heldere regenseizoenen en is essentieel voor het dieren- en plantenleven dat er heerst.
Bossen
Bossen zijn gebieden waar een groot aantal bomen, struiken en struiken de boventoon voeren, met een temperatuur tussen de 24 ° en dit zijn zeer vochtige gebieden. De fauna is zeer gevarieerd en exotisch, net als de vegetatie. Het is belangrijk op te merken dat er een grote verscheidenheid aan bossen is volgens het gebied, de geografische ligging en de bijzonderheid van elk land, waaronder:
Tropisch woud
In dit type bos is het klimaat het hele jaar door erg regenachtig en vochtig, het heeft bomen met brede en groene bladeren. Deze presenteert een uitbundige en exotische flora, met betrekking tot de fauna is er een verscheidenheid aan amfibieën, reptielen en meerdere insecten.
Andes bos
Het Andeswoud heeft warme of zeer koude temperaturen, verspreid over de heidevelden. De flora bestaat uit palmbomen, varens, peulvruchten en de fauna van dieren zoals de miereneter, eekhoorns, herten, stekelvarkens, vossen en vogels.
We stopten
Deze zones zijn vergelijkbaar met de toendra's in sommige landen. De belangrijkste kenmerken zijn koude lucht, mist het grootste deel van het jaar, sneeuw en droge bodems. De flora in de heidevelden bestaat uit onder andere meerjarige groenten, struiken, kruidachtige planten, dwergbomen, mossen, korstmossen. De lokale flora zijn duiven, eenden, herten, reptielen, amfibieën, knaagdieren en vogels.
Ecosysteem kenmerken
Ieder ecosysteem kenmerkt zich door de aanwezigheid van levende of biotische componenten (planten, dieren, bacteriën, algen en schimmels) en niet-levende of abiotische componenten (licht, schaduw, temperatuur, water, vochtigheid, lucht, bodem, druk, wind en pH.).
De soorten zijn verspreid in de gebieden waardoor ze zich verspreiden in populaties of demo's, die bepaalde posities in de ecosystemen innemen, afhankelijk van de voedselbehoefte, de omgeving die ze nodig hebben, enz., Posities die hun specifieke ecologische niche bepalen. Om te verwijzen naar de omgevingskenmerken van een bepaald type organisme, spreekt men vaak van habitat.
- Vorming: Ecosystemen worden gevormd door regio's, flora en fauna, hun vermenging wordt gehandhaafd en ze vormen een natuurlijke positie.
- Invloeden: deze worden sterk beïnvloed door de hoeveelheid water en de droogte die in de bodems aanwezig is en de ligging voor de meridianen.
- Voedsel: Ecosystemen worden gekenmerkt door een constante uitwisseling van materie en energie die van het ene levende wezen naar het andere gaat, via de zogenaamde voedselketens. Planten (producerende organismen) vangen zonne-energie op en synthetiseren organische stof (voedsel), zowel voor zichzelf als voor de consumerende organismen (dieren) die er gebruik van maken, die zich vervolgens met elkaar kunnen voeden. Wanneer deze organismen afsterven, werken decomposers (bacteriën en schimmels) en zetten deze via de bodem om in voedingsstoffen die door planten worden gebruikt, waardoor een nieuwe cyclus wordt gestart.
- Uitsterven: Opgemerkt moet worden dat ecosystemen momenteel worden geconfronteerd met een ongekende moeilijkheid: de mensheid. De ongecontroleerde actie van mensen op ecosystemen, zoals de vernietiging en fragmentatie van habitats (branden, willekeurige houtkap, ongecontroleerde jacht en visserij), klimaatverandering, bodem- en waterverontreiniging beïnvloeden hun toestand van "natuurlijk evenwicht", en de normale ontwikkeling en groei van hun organismen in een populatie.
- Aanpassing: Levende organismen passen zich aan de omstandigheden van de omgeving waarin ze zich ontwikkelen aan, evenals aan hun klimaat, wanneer het woestijn is, passen de huiden en lichamen van reptielen en dieren zich aan deze situatie aan.
- Autotrofe wezens: zij zijn degenen die in staat zijn om hun voedsel te produceren of te bewerken, waaronder planten en schimmels, ze nemen hun voedingsstoffen op uit de ondergrond en uit de zon.
- Heterotrofen of consumenten: in deze groep zijn alle wezens die zich voeden met levende wezens, zoals herbivoren, carnivoren en sommige parasieten.
Ecosystemen van Mexico
Volgens specialisten zijn er in de wereld 17 landen met de grootste biodiversiteit aan ecosystemen, dat wil zeggen dat ze verschillende klimatologische omstandigheden hebben, met een mix van biogeografische en hulpgebieden en territoriale uitbreiding. Onder hen is het ecosysteem van Mexico.
Het Center for Education and Training for Sustainable Development (CECADESU) heeft gepubliceerd hoeveel ecosystemen er in Mexico zijn, wat aangeeft dat dit land een grote variëteit heeft. Enkele voorbeelden van de ecosystemen die aanwezig zijn in Mexico zijn:
Middelgrote bos- of tropische sub-loofbossen
Dit zijn zeer dichte bossen gevormd door bomen van ongeveer 15 tot 40 meter hoog en enigszins gesloten vanwege de manier waarop hun kronen in het bladerdak samenkomen.
In droge seizoenen verliezen bijna alle bomen hun blad door temperaturen die oplopen tot 28 ° C.
Geografisch is het op een discontinue manier verdeeld van het centrum van Sinaloa naar de kustzone van Chiapas, langs de Pacifische helling en vormt het een zeer smalle strook die een deel van Yucatan, Quintana Roo en Campeche beslaat, er zijn ook enkele geïsoleerde plekken aanwezig in Veracruz en Tamaulipas.
Doornig bos
Zoals de naam al aangeeft, bestaat het uit doornige bomen zoals quisache, tintal, mesquite, palo blanco en cardón.
Het heeft een oppervlakte van ongeveer 5% van Mexico, het is moeilijk om zijn grenzen vast te stellen, omdat het wordt aangetroffen tussen verschillende soorten vegetatie, zoals xerofiel struikgewas of grasland en tropisch loofbos. De temperatuur varieert van 17 tot 29 ° C en de droge seizoenen zijn van 5 tot 9 maanden.
De bodems van dit ecosysteem zijn zeer bevorderlijk voor de landbouw, dit heeft geleid tot de beschrijving ervan omdat ze grotendeels zijn vervangen door verschillende gewassen en in andere gebieden door onnatuurlijke weiden voor vee, zoals het geval is in San Luis Potosí en Veracruz.
Kustlagunes
De kustlagunes zijn te vinden langs de hele kust van Mexico. Geschat wordt dat er in het hele land wel 125 kustlagunes zijn. De lagunes zijn gesloten zeewaterlichamen die tot 50 meter diep reiken. Deze ecosystemen bevatten mangrovebossen en zeegrasvelden. Bovendien vormen de kustlagunes belangrijke gebieden om bepaalde natuurverschijnselen te matigen.
koraalrif
Dit zijn onderwaterecosystemen die zich aan ondiepe kusten bevinden. Ze zijn van grote schoonheid en kleurrijk zoals veel van de soorten die erin voorkomen. Minstens 10% van 's werelds koraalsoorten komt voor in Mexico. Ze zijn gelegen in de Golf van Mexico en de Caribische Zee. Momenteel worden ze bedreigd door de besmetting van pesticidedeeltjes, strandende schepen, afval, ongecontroleerd toerisme en nog veel meer.
Zoals is opgemerkt, is er een rijke verscheidenheid aan ecosystemen die door de mens moeten worden verzorgd, daarom zijn er verschillende decreten en wetten opgesteld om het milieu te beschermen.
De mensheid moet erkennen dat een aanval op het milieu het voortbestaan van haar eigen soort in gevaar brengt. Daarnaast moet er bewustwording worden gecreëerd bij jongeren en adolescenten, bij het beschermen van het milieu spelen scholen hier een fundamentele rol.
Het is belangrijk dat de verschillende onderwijsinstellingen, door middel van workshops, lezingen en recreatieve activiteiten, het behoud van het ecosysteem bevorderen, hetzij door gebruik te maken van instrumenten zoals de uitwerking van ecosysteemmodellen en de presentatie van verschillende afbeeldingen van ecosystemen.
