De ijzertijd is het laatste tijdperk in de classificatie, bestaande uit drie perioden, die worden gebruikt om de technologische en culturele vooruitgang van prehistorische beschavingen te onderscheiden; het wordt voorafgegaan door de bronstijd. De datum waarop deze tijd officieel wordt ingevoerd, varieert afhankelijk van het bestudeerde territorium, maar in het algemeen wordt er gesproken over de 12e eeuw v.Chr. De redenen zijn echter vergelijkbaar: vanwege de kosten van brons begon ijzer populair te worden voor Het smeden van gewone instrumenten en wapens was daarom in grote hoeveelheden, naast het hebben van een stabiele kwaliteit. Met de komst van dit tijdperk, artistieke gebruiken (architectuur, schilderkunst en beeldhouwkunst) en religieus veranderde, waarvan de stijl veranderde in een rustieke stijl.
Er wordt gezegd dat ze in de 11e eeuw naar Europa kwamen door handel met oosterse landen, waar ze vrij algemeen waren; toch was de ontwikkeling van dit tijdperk niet gesynchroniseerd rond het continent, dus het is verdeeld in de vroege ijzertijd en de late ijzertijd. Er wordt geschat dat het eindigde met de komst van het Romeinse rijk, hoewel sommige historici verzekeren dat er een Romeinse ijzertijd is ontstaan. In dit continent, werden ijzeren gereedschap verkregen door middel van hameren, een werk systeem dat werd vervangen door de komst van de kennis in de metallurgie.
In Azië zijn overblijfselen gevonden van met ijzer vervaardigde voorwerpen, die blijkbaar uit de 6e eeuw v.Chr. Stammen, die via de Gele Zee op het Koreaanse schiereiland zijn geïntroduceerd vanwege de voortdurende handel tussen samenlevingen en clans; de instrumenten van dit materiaal werden al door boeren gebruikt en de piek van de ijzerproductie vond plaats in de tweede eeuw voor Christus. Het Indiase subcontinent was technologisch veel geavanceerder ten opzichte van andere gebieden, aangezien wapens al waren gieterij in de 13e eeuw voor Christus, een feitwat suggereert dat ze dit al eerder hebben geoefend. Sub-Sahara Afrika was, ondanks dat het enigszins stagneerde in termen van vooruitgang, de thuisbasis van een zeer rijke groep, die zichzelf de Bantu noemde, die verantwoordelijk waren voor het produceren van wapens en gereedschappen voor distributie.
