Gemeenschapsonderwijs is de deelname van ouders en natuurlijke organisaties, leraren en studenten bij de werking van de centrale onderwijseenheden, het gebied, de regio of het plurinationale niveau, bij het onderwijsbeheer, bij het bepalen van de algemene doelstellingen ervan, bij het maken van belangrijke beslissingen voor het leven op school, passend en relevant inspelend op multiculturele en meertalige behoeften.
Gemeenschapsonderwijs is een pad voor de vorming van een autonome burger. Voor Paulo Freire vertegenwoordigt het een levensproject, het vormt een emancipatoire hoop die is vastgelegd in een professionele ethiek van opvoeding in levenscontexten. Eens te meer het probleem van "zijn op zichzelf zijn" en "deel" ontstaat, de hoop is om de mensen te projecteren om te leren van de realiteit en denken hoe om te transformeren is. Dit is waarom ze nadenken over de relatie van de leraar met de gemeenschap, het betekent directe paden afsnijden met de realiteit die de school contextualiseert. In die zin leert de leraar, afgezien van de relaties van solidariteit en erkenning, een probleem door hun theoretische niveaus te vergelijken met de praktijk van het menselijk leven.
Onderwijs vanuit een gemeenschapsperspectief is gekoppeld aan de cognitieve behoeften en sociale transformatie van de mensen in kwestie. Dit proces leidt tot een permanente ontmoeting met de "ander" die de formele school niet presenteert, en dat de mensheid de behoefte om in de samenleving te werken, doorbreekt. Het leven wordt het decor om elke dag de diversiteit aan moeilijkheden die zich voordoen, op te lossen. De ervaring van het collectief is een intersubjectieve schakel die een kracht wordt om over de werkelijkheid na te denken.
Voor gemeenschapsonderwijs is het volgens zijn eigen ontologische definitie belangrijk om de fundamentele relatie tussen bewustzijn en ervaring in overweging te nemen. Denken is leven om het probleem tussen realiteit en leven en geleefde realiteit op te lossen. Bewustzijn kan niet op het ideale niveau blijven, het moet transcenderen, want als het niet de strijd voor een betere wereld is, zou het de betekenis en waarde zijn van doorzettingsvermogen. Het gemeenschapsonderwijs moet het nadenken over de relatie tussen gedachte en realiteit aanmoedigen. Het denken kan een manier zijn om seksuele avances te maken om in te grijpen in echte processen. Deze interventie is een breuk met het contemplatieve wezen, zodat het de kwalitatieve bewegingen van het denken en dus van het handelen naar de werkelijkheid voortbrengt.
Gemeenschapsonderwijs is gebaseerd op wat er in het leven gebeurt, en daarom bereidt het de mens voor op handelen in het leven. Om dit proces te kunnen volbrengen, moet het mentale toestanden doen ontwaken die de kennis van zijn paranormale basis elimineren, om zijn grootte te veranderen als basis voor een gemeenschapsactie. Opgemerkt moet worden dat gemeenschapsonderwijs per definitie bindend is voor de realiteit, aangezien het moet bestaan in harmonie met de gemeenschap en de inhoud van de gemeenschap.
