Het is elementnummer 99 van het periodiek systeem, waarvan het atoomgewicht 252 is, het symbool Es en het is binnen de actinidenreeks. Zijn naam, zoals je kunt zien, komt van Einstein (Albert), een briljante wetenschapper met een hoog IQ. Het wordt kunstmatig verkregen en het grootste deel van zijn structuur is synthetisch, dus zijn concentraties in de gewone omgeving zijn erg laag en moeilijk te vinden.
Het werd ontdekt tussen de chemische overblijfselen van een thermonucleaire explosie in de Stille Oceaan, die plaatsvond in 1952; de onderzoekers voerden het onderzoek uit GR Choppin, A. Ghiorso, BG Harvey en SG Thompson.
Hun gemiddelde levensduur is erg kort en wordt alleen verkregen door stabiele kernen te beschieten met snelle deeltjes, die ze zouden transformeren in andere kernen, wat dit proces " transmutatie " noemt; Hoewel het specifiek gaat om de bestraling van een plutoniumisotoop, waardoor een ander isotoop ontstaat waaraan plutonium en aluminiumoxide worden toegevoegd, maar voordat ze worden bestraald en in een staaf worden gebracht, worden ze samengevoegd in een reactor en ten slotte worden ze samengevoegd in een reactor. scheidt het Einsteinium van het Californium.
De Nieuw-Zeelandse chemicus Ernest Rutherford was de pionier in het gebruik van transmutatie om chemische actinide-elementen te synthetiseren. Het is de dichtste chemische verbinding, dus het kan met het blote oog worden gezien. Tot op heden zijn tenminste 4 isotopen van Einsteinium bekend en het is niet bekend hoe de kristallijne structuur eruit zou zien. Toch is het enige praktische gebruik ervan tijdens het synthetiseren van het Mendelevium.
