Het is een van de gebieden in de geneeskunde die het meest relevant is, het richt zich op de praktijk van het op een integrale manier zorgen voor patiënten in verschillende situaties en medische aandoeningen door hooggekwalificeerd personeel, verpleegkunde kan zowel in zowel poliklinische patiënten als ernstig zieke patiënten die constante zorg nodig hebben, ondanks dit alles is het in de huidige samenleving heel gebruikelijk om te zien dat deze belangrijke praktijk als minder relevant wordt beschouwd dan andere gebieden van de geneeskunde.
Dit belangrijke gebruik vindt zijn oorsprong in de oudheid, omdat het in vele passages van de geschiedenis door de mens in praktijk werd gebracht. De eerste onderwijsinstelling die verantwoordelijk was voor het onderwijzen van mensen over verpleegkunde als studie dateert uit 250 voor Christus en bevindt zich in India, op die plaats werden alleen mannen toegelaten, omdat alleen zij als zuiver genoeg werden beschouwd om in staat zijn om het te bestuderen. Een ander feit dat de leeftijd van borstvoeding bevestigt, was tijdens de zorg voor pasgeborenen na de bevalling, er wordt aangenomen dat dit de oudste praktijk was om voor een persoon te zorgen.
In de tijd van het oude Griekenland waren hygiëne en zelfzorg voor mensen al iets dagelijks, waardoor het bij het verlenen van zorg aan zieken en gewonden mogelijk was om ze in leven te houden en bijgevolg een betere kwaliteit van leven aan de inwoners te bieden. Tijdens de christelijke jaartelling had de praktijk van verpleging een grote relevantie, vooral in religieuze tempels, aangezien tijdens deze periode de veldslagen van de zogenaamde kruistochten werden uitgevochten, waardoor de vraag toenamAls medisch zorgcentrum leidde dit ertoe dat leiders eenheden creëerden die uitsluitend waren gewijd aan verpleging, een voorbeeld hiervan zijn de Ridders van Lazarus, de Teutoonse Ridders. Het eerste ziekenhuiscentrum dat exclusief werd opgericht om voor zieke mensen te zorgen, was het ziekenhuis Obispo Masona in Spanje.
Verpleging speelt een fundamentele rol bij het herstel en de zorg van patiënten, in bepaalde gevallen worden de professionals in de omgeving opgeleid om een basisdiagnose te stellen waar de tussenkomst van klinische studies niet vereist is, daarnaast kunnen ze zich bewust zijn van de evolutie die een specifieke patiënt kan hebben in relatie tot een of andere behandeling.
