De term chemische binding wordt gebruikt om te verwijzen naar de vereniging die bestaat tussen twee atomen (die hetzelfde of verschillend kunnen zijn) om een molecuul te vormen. De atomen zijn samengesteld uit een atoomkern en toch omgeven door elektronen (die een negatieve elektrische lading hebben). In een chemische binding is er de deelname tussen de elektronen die de atomen vormen die met elkaar verweven zijn, omdat het door hen is dat de bindingen verenigd zijn, in chemische termen wordt gezegd dat het een overdracht is van elektronen tussen atomen, het fenomeen dat komt voor in een chemische binding.
In de wereld waarin we leven, zijn alleen edelgassen en metalen in damptoestand van nature aanwezig als geïsoleerde atomen, dat wil zeggen, enkele atomen, die niet samenkomen om een molecuul te creëren, dus kan worden gezegd dat de meeste van de Bestaande elementen worden gevormd door chemische bindingen, die worden gevormd om chemische stabiliteit te bereiken. De bindingen worden gevormd als gevolg van de beweging die bestaat tussen de valentie-elektronen van een atoom, de elektronen die zich in de buitenste schil bevinden, dat wil zeggen die van het laatste energieniveau, in de meeste gevallen is het doel om acht elektronen in deze laatste wolk te hebben om stabiel te zijn (wat voor hen zich vertaalt in gelijkenis met het dichtstbijzijnde edelgas, in een poging de structuur ervan te kopiëren).
Omdat de aard van elk atoom anders is, zijn er ook verschillende soorten chemische bindingen, namelijk: ionische binding, dit type binding gaat over het geven of ontvangen van elektronen, het kunnen er een of meer zijn. Wanneer de elektronen worden overgedragen, wordt het atoom positief geladen (ionkation genoemd) en bij ontvangst van elektronen heeft het atoom een grotere negatieve lading (het wordt anionion genoemd), bij dit type binding treedt het fenomeen opdat ionen met tegengestelde ladingen elkaar aantrekken. Aan de andere kant is er de covalente binding, die optreedt wanneer atomen elektronen met elkaar delen en het elektronegativiteitsverschil tussen hen minimaal is, en metaalbindingen, en bindingen via waterstofbruggen.
