De term schatkist komt van het Latijnse "aerarium" wat "openbare schat" betekent De schatkist was en is nog steeds alle activa die de staat bezit, evenals de plaats waar ze worden bewaard. Staatsinkomsten komen in principe voort uit het innen van belastingen, maar kunnen ook worden verkregen uit het innen van invoerrechten of andere activiteiten.
In de Romeinse beschaving was het "aerarium" de openbare schat, die werd verkregen door de geïnde belastingen. Het hoofdkantoor was gevestigd op Capitol Hill, met name in de Tempel van Saturnus. Zoals gezegd bestaat de schatkist grotendeels uit belastingen of andere heffingen die de republiek ontvangt. In eerste instantie moesten deze belastingen door alle Romeinse burgers worden afgeschaft; deze waren echter vrijgesteld van betaling vanwege de triomfen van de Romeinse generaals in de Hellenistische naties.
De belastingen die de schatkist voedden, waren divers, een daarvan was degene die Rome ontving van de steden die door haar werden gedomineerd, deze belastingen vertegenwoordigden een soort compensatie om hen in staat te stellen te cultiveren in deze door hen toegewezen gronden voor de gemeenschap. Aan de verkoop van producten waren andere belastingen verbonden. Andere werden toegepast in verschillende rechtshandelingen, zoals onder meer de waarde van slaven, de waarde van een erfenis.
Bepaalde geleerden uit die tijd waren van mening dat de schatkist was gecreëerd als een administratieve methode om alles met betrekking tot erfenissen te stroomlijnen, vooral in gevallen waarin een onderwerp stierf zonder een testament achter te laten en zonder familieleden te hebben om die erfenis op te eisen, dus in het licht hiervan situatie bleef het geld in handen van de staat.
Over het algemeen wordt de schatkist van een land gebruikt om openbare werken voor de gemeenschap te financieren. De ambtenaren die belast zijn met de administratie moeten verantwoordelijk en eerlijk zijn, ze moeten ook weten wat de behoeften van de bevolking zijn op het gebied van infrastructuur, wegen, gezondheid, onderwijs, enz. en vanaf daar het geld op een verantwoorde manier verdelen.
Er zijn veel landen die grote hoeveelheden geld inzamelen, die naar de schatkist gaan, maar het is te zien hoe de bevolking hiermee niet wordt begunstigd, wat zou kunnen betekenen dat de ten onrechte genoemde 'kleine worm' van corruptie aan het doen is. die van hen, wat volkomen betreurenswaardig is, aangezien zo'n land nooit zal bloeien.
