Beeldhouwen is de kunst om figuratieve of abstracte vormen te creëren, zowel vrij als in reliëf; deze vormen worden sculpturen genoemd. Samen met schilderkunst, architectuur, muziek, poëzie en dans is het een van de artistieke uitingen van de beeldende kunst of beeldende kunst. Sculpturale werken komen tot uiting in solide, echte, volumetrische vormen, aangezien ze een driedimensionale ruimte innemen: ze hebben hoogte, breedte en diepte, zodat het volume en de massa vanuit elke hoek kunnen worden aangeraakt, omgeven en bekeken.
Wat is een sculptuur
Inhoudsopgave
Het is de kunst om met behulp van verschillende technieken en solide materialen een figuur te vormen, ook wel sculptuur genoemd. De kunstenaar die het uitvoert, wordt een "beeldhouwer" genoemd, die ideeën, gevoelens en andere uitdrukkingen belichaamt tot bewondering van degenen die deze kunst waarderen.
De definitie van beeldhouwkunst geeft aan dat het gebruik van materialen en technieken voor de creatie ervan door de eeuwen heen stromingen en stijlen heeft ontwikkeld, die het tijdperk markeerden en een van de meest iconische manifestaties van de verschillende generaties waren. De technieken en methoden worden ook beïnvloed door de waarden, ideeën, oordelen en opvattingen van elk tijdperk en elke geografische ruimte.
Het wordt beschouwd als een van de schone kunsten, samen met onder andere architectuur, muziek, dans, poëzie, als een manifestatie van de beeldende of beeldende kunst, en de materialisatie ervan wordt beschouwd als de tentoonstelling van de verbeelding van de beeldhouwer, en valt op door zijn driedimensionaliteit; dat wil zeggen, het kan vanuit verschillende invalshoeken worden gewaardeerd, aangezien het volume heeft, in tegenstelling tot schilderijen.
Het overheersende thema van de sculptuur is de weergave van de menselijke figuur, daarom hebben zelfs de afbeeldingen van de goden een antropomorfe uitstraling gekregen. Volgens elke cultuur heeft het een weergave gekregen van wat het ideale lichaam zou moeten zijn in termen van uiterlijk en proportie, wat aanleiding gaf tot de bekende canons of normen.
Voor de realisatie ervan worden verschillende materialen gebruikt die het uiterlijk, de textuur en andere fysieke aspecten ervan bepalen, maar ook de bedoeling van de kunstenaar weerspiegeld hebben. Ze worden alleen of in combinatie gebruikt, en onder hen hebben we:
- De klei, die gemakkelijk te vormen is en bestaat uit natuurlijk, rood, bal, bentoniet, vuurvast materiaal en steengoed.
- Omdat de steen een stijf materiaal is, zijn er gereedschappen nodig om te werken; tot de bekendste behoren kalksteen, marmer, albast, graniet, kwarts en jade.
- Stucwerk, een pasta die een combinatie van zand, kalk, marmerstof en een soort lijm bevat.
- Het metaal, dat de schoonheid en elegantie van het werk versterkt. Tot de meest gebruikte beeldhouwers behoren goud, koper, brons, zilver, cortenstaal of ijzer.
- Hout, een materiaalsoort met goede fysische eigenschappen om mee te werken, omdat het, ondanks dat het een stijf materiaal is, met behulp van de juiste gereedschappen gemakkelijk te hanteren kan zijn.
- Ivoor, dat een stijf materiaal is, dat ook tot controverse leidt vanwege zijn oorsprong, namelijk de slagtanden van dieren, vooral olifanten.
- Beton, dat een goedkoop materiaal is, wordt gemaakt door vast materiaal in een gipsen mal te gieten.
Waar is een sculptuur voor?
Om te kunnen praten over wat sculptuur is, moet ook rekening worden gehouden met de functies ervan. Aanvankelijk hadden ze geen functie die verder ging dan die van onmiddellijk gebruik, maar later worden er andere functies en gebruik aan toegeschreven. Een aantal daarvan zijn de volgende:
1. Religieus: dit soort artistieke manifestatie is gebruikt als manifestatie van spirituele, religieuze en zelfs magische overtuigingen, waarbij het beeld het icoon is geweest van de godheid waaraan het wordt aanbeden. Dit zorgt ervoor dat aan het beeld zelf de goddelijke krachten worden toegeschreven van de afgod die ze vertegenwoordigen, door de materiële verschijning van het object te transcenderen en de gelovige naar het spirituele gebied te transporteren.
In de geschiedenis zijn er representaties geweest van spirituele autoriteiten zoals Christus of Boeddha, het is noodzakelijk om te benadrukken dat deze beelden van sculpturen deel uitmaken van de rituelen van religieuze beoefening. Bovendien waren er andere soorten werken waarvan het doel was magie en symboliek, als amuletten, die geluk moesten brengen.
2. Herdenking: Deze functie is om de figuur van een belangrijk persoon, hun werken of een feit van historisch belang in de regio waar het is opgericht, te versterken, waardoor ze waarde en betekenis krijgen. Dit type artistieke manifestatie wordt tentoongesteld op openbare plaatsen voor het bereik van de hele bevolking, en tracht het karakter dat erin wordt weerspiegeld of de situatie die het vertelt en wat het vertegenwoordigt, te vereeuwigen.
3. Uitvaartcentrum: gebruikt als onderdeel van de herinnering aan een persoon van groot belang. Bewijs hiervan zijn de mausolea en monumenten van barokke beeldhouwkunst of Romeinse beeldhouwkunst.
4. Esthetiek: of decoratief, voor de versiering of verfraaiing van een ruimte, die de schoonheid en idealen van die tijd vertegenwoordigt, en kan voor privé- of openbaar gebruik zijn en kan gepaard gaan met een van de andere functies. De abstracte sculpturen van de twintigste eeuw vervullen deze functie, en de sculpturen uit de Renaissance zijn niet alleen esthetisch, maar werden ook gebruikt als een economische investering, toen ze werden verzameld, wat een zeker prestige gaf aan de bezitters ervan.
5. Didactiek: in de geschiedenis van de mens zijn er ontelbare aantallen ongeschoolde en analfabete mensen geweest, en daarom werden ze door deze werken geïllustreerd op bepaalde culturele en religieuze aspecten. Deze werken worden gebruikt om een deel van de geschiedenis of mythologieën te vertellen, en waarvan de leringen van generatie op generatie kunnen worden overgedragen.
Soorten sculpturen
Er zijn soorten sculpturen, afhankelijk van de materialen waarmee ze zijn vervaardigd, de gebruikte technieken of hun functies, maar ze kunnen worden gegroepeerd in twee belangrijke: beeldhouwwerken, die niet afhankelijk zijn van andere elementen (het maakt geen deel uit van een werk, maar op zichzelf zijn de beelden het werk) en dat vertoont ook driedimensionale kenmerken; en de versiering, die dient als een aanvullend element voor architectuur en beeldhouwwerken. Behorend tot deze twee groepen, vallen de volgende op:
Bulk sculptuur
Dit type sculptuur wordt ook wel een standbeeld of beeld genoemd, dat vanuit elke hoek kan worden bekeken, omdat het driedimensionaliteit heeft en in al zijn onderdelen is bewerkt, behalve de basis.
Aanvankelijk maakten deze werken deel uit van architecturale elementen zoals decoratieve aanvullingen, ingebed in een of meer muren, zoals sculpturen op halve grootte; Maar toen vrijstaande sculptuur opkwam, raakten ze los van de kolommen en andere architectonische elementen die hen beperkten in vorm en visualisatie.
Ze worden gekenmerkt doordat ze worden gepresenteerd in natuurlijke grootte of groter volgens de bedoeling of het bericht dat moet worden verzonden, terwijl die met een halve omvang over het algemeen kleiner zijn. Als het gaat om de afbeelding van een menselijke figuur, worden ze beelden genoemd, waarin de Griekse beeldhouwkunst opvalt; maar als het de voorstelling is van een goddelijke figuur voor een cultus van religieuze aard, wordt het een beeld genoemd.
Volgens het afgebeelde deel van het lichaam worden ze ingedeeld in:
- Buste (alleen hoofd).
- Torso (zonder hoofd en ledematen).
Volgens hun positie worden ze ingedeeld in:
- Sedente (waar de figuur zittend lijkt).
- Liegen (ze ligt).
- Orante (op zijn knieën).
- Ruiter (de menselijke figuur of godheid verschijnt op een paard).
Buste
Dit is een soort ronde uitstulping, waarbij alleen het hoofd en de schouders en een deel van de borst of alleen het hoofd zijn gemaakt, zodat ze het karakter van een portret kunnen hebben. De Romeinen maakten dit type beeld populair en gebruikten het om het belang van hun prominente karakters te vergroten, met materialen die zo bestendig waren dat sommige nog steeds bestaan. De buste, zoals de beeldhouwer hem beschrijft, wordt beschouwd als een compleet werk en niet als een fragment ervan.
Onder de bustes is er een bepaald type genaamd "geminate", dat bestaat uit de gezichten van twee verschillende karakters, gerangschikt met hun rug naar elkaar toe en verbonden vanaf de bovenkant van het hoofd.
Ruiter
Dit type beelden wordt gekenmerkt door het presenteren van een man te paard en zijn meestal vorsten of militaire figuren, aan wie hulde wordt gebracht door middel van deze artistieke manifestatie.
In dit soort beelden wordt begrepen dat als het ros beide voorpoten in de lucht heeft hangen, de berijder die erop rijdt, stierf in een gevecht; als het slechts één opgehangen been heeft, stierf het als gevolg van een slagwond, maar de dood vond niet plaats in het veld; en dat als het paard alle vier de benen op de grond heeft, de berijder een natuurlijke dood of een andere reden stierf.
Deze regel is echter niet helemaal waar, aangezien het een mythe is, aangezien deze canon om esthetische redenen kan worden genegeerd of aangepast aan wat de beeldhouwer wil vastleggen; Bovendien zijn veel van deze figuren gemaakt terwijl het geëerde personage nog leefde. Er zijn ook beelden van hetzelfde personage met verschillende aantallen paardenbenen in de lucht.
Sculpturaal reliëf
Dit bestaat uit het proces waarin de oppervlakken worden onderworpen om volume te bereiken, zodanig dat ze vanuit dezelfde hoek kunnen worden gewaardeerd. Dit type figuur is geïntegreerd in een achtergrond-, muur- of meubelkunst waaraan het is bevestigd, wat op zijn beurt tot een completer architectonisch werk behoort. Het is driedimensionaal, maar het kan alleen vanuit een frontale hoek worden gezien.
Er zijn vier soorten reliëfs: het hoogreliëf, waarbij de sculpturale beelden uit het vlak steken waar ze in meer dan de helft van hun dikte zijn uitgehouwen; het halfreliëf, dat in mindere mate opvalt dan het hoogreliëf; het bas-reliëf, waar het is uitgehouwen door de onderkant van de basis te snijden, en minder dan de helft uitsteekt; en het uitgegraven reliëf of hol reliëf, dat de figuren niet uit het achtergrondvlak steken en in feite verzonken zijn ten opzichte van het basisvlak.
Dit soort kunst is te vinden in de decoratie van tempels, en ze worden gebruikt om een geïsoleerde gebeurtenis op te voeren of een reeks te vertellen.
Mobiele sculptuur
Dit type sculpturale voorstelling wordt gekenmerkt door het feit dat de stukken waaruit het bestaat, kunnen bewegen en zelfs geluiden kunnen produceren. Het zijn abstracte sculpturen waarvan de bewegende delen worden aangedreven door mechanische systemen, motoren of door de wind.
De karakteristieke beweging van deze werken creëert verschillende perspectieven en visuele ervaringen, en behoort tot kinetische kunst, aangezien het de stroom is waarin de werken (zowel sculpturaal als schilderend) beweging hebben of de illusie wekken die te hebben.
Wat zijn de meest populaire sculpturale technieken
Voor het maken van sculpturale werken zijn er verschillende technieken afhankelijk van de materialen waaruit ze bestaan. Het gebruikte gereedschap hangt af van de wijze van uitvoering van het werk en wordt bepaald door de bedoeling van de beeldhouwer. Om bijvoorbeeld met materialen als klei of plasticine te werken, is een handmatige methode nodig; terwijl voor harde materialen zoals steen of hout, carving de beste optie is.
Sommige van deze technieken zijn onder meer beeldhouwen, snijden, modelleren, gieten, assembleren, reliëfdrukken, reliëfdrukken, graveren en stempelen.
Gebeeldhouwd
Deze techniek bestaat uit het verwijderen van zeer kleine onderdelen uit het blok materiaal dat wordt bewerkt totdat de gewenste vorm is verkregen en wordt uitgevoerd met gereedschappen zoals beitels, burijnen, beitels, ponsen, hamers, diamantschijven en widia.
De materialen die deze techniek vereisen, kunnen slechte bronzen beelden zijn, die een hoog gehalte aan koper bevatten; het beton; en stenen, vooral marmer. Er is een Maya-sculptuur, dat zijn de symbolen, waar deze techniek door die cultuur werd toegepast.
Carving
Deze techniek bestaat, net als bij beeldhouwen, uit het verwijderen van deeltjes uit het blok materiaal, met hetzelfde gereedschap, naast schuurpapier, en met het verschil dat dit op hout gebeurt.
Modellering
Het verwijst naar de techniek van het handmatig vormgeven van een pasta, het toevoegen of verwijderen van een deel ervan, totdat de gewenste vorm is verkregen. Deze techniek wordt meestal toegepast op zachte materialen, die kunnen worden ondergedompeld in gips of een ander materiaal waaruit mallen kunnen worden genomen.
De materialen die meestal bij deze methode worden bewerkt, zijn: plasticine, dat wordt gehanteerd met de handen en kleine spatels, en wordt gebruikt om schetsen te maken, hoewel in animatie kleine sculpturen van klei worden gebruikt om films of korte films te maken; was, gebruikt als aanvullend materiaal om prototypes of schetsen te maken, hoewel de laatste jaren beelden van dit materiaal zijn gemaakt en er wordt gewerkt met behulp van schrapers en bestanden; en klei, die kan worden gebruikt met aanvullende technieken, zoals het toepassen van warmte of druk.
Gieterij
Het bestaat uit het smelten van het materiaal waarmee het sculpturale werk zal worden gemaakt, dat in vloeibare vorm in een gietvorm wordt afgezet en door afkoeling en verharding het gewenste werk bereikt. De materialen die over het algemeen bij deze techniek worden gebruikt, zijn metalen, zoals brons, zilver, goud of koper.
bijeenkomst
Dit bestaat uit de integratie van de stukken waaruit een sculpturaal werk bestaat, om een resulterende compositie te verkrijgen, en het kan worden gemaakt met lijm, spijkers, schroeven, moeren of elk ander element, afhankelijk van het gebruikte materiaal.
De meest populaire beroemde sculpturen
Volgens hun techniek, materialen, kwaliteit zijn er sculpturale werken in de geschiedenis waarvan de duur in de tijd opmerkelijk is, evenals hun grootsheid, originaliteit of betekenis.
Onder de beroemde sculpturen die over de hele wereld en uit verschillende periodes het meest worden herkend, kunnen de volgende worden benadrukt:
1. Bulk sculptuur
aan David
- Auteur: Miguel Ángel Buonarotti.
- Periode: 1501 ~ 1504.
- Materiaal: wit marmer.
b) Venus van Milo
- Auteur: Onbekend, maar vermoedelijk het werk van Alejandro de Antioquia.
- Tijdvak: 130 ~ 100 v.Chr
- Materiaal: wit marmer.
c) Vrijheidsbeeld
- Auteur: beeldhouwer Frédéric Auguste Bartholdi en ingenieur Alexandre Gustave Eiffel.
- Periode: 1886.
- Materiaal: koper.
2. Buste
a) Buste van Nefertiti
- Auteur: Tutmose of Dyehutymose.
- Periode: 1345 v.Chr
- Materiaal: kalksteen en gips.
b) Beveldere torso
- Auteur: Apollonius van Athene.
- Periode: 2e eeuw voor Christus
- Materiaal: Marmer.
3. Paardensport
a) Standbeeld van Marcus Aurelius
- Onbekende auteur.
- Tijdvak: 176 n.Chr
- Materiaal: brons.
b) Standbeeld van Genghis Khan
- Auteur: beeldhouwer D. Erdembileg en architect J. Enkhjargal.
- Periode: 2008.
- Materiaal: roestvrij staal.
4. Sculpturaal reliëf
a) Parthenon Fries
- Auteur: vermoedelijk Phidias.
- Tijdvak: 443 ~ 438 v.Chr
- Materiaal: Pentelisch marmer.
b) Reliëfs van de Arc de Triomphe
- Auteur: Jean-François-Thérèse Chalgrin, François Rude.
- Periode: 1806-1836.
- Materiaal: steen.
5. Mobiele sculptuur
a) Caracas-bol
- Auteur: Jesús Soto.
- Periode: 1974.
- Materiaal: Formica en plexiglas.
b) De vier elementen
- Auteur: Alexander Calder.
- Periode: 2005.
- Materiaal: metaal.
