Eutrofiëring wordt gekenmerkt door overmatige groei van planten en algen als gevolg van de verhoogde beschikbaarheid van een of meer groeibeperkende factoren die nodig zijn voor fotosynthese, zoals zonlicht, kooldioxide en voedingsmeststoffen. Eutrofiëring komt van nature voor in de loop van eeuwen naarmate meren ouder worden en zich vullen met sediment. Menselijke activiteiten hebben het tempo en de omvang van eutrofiëring echter versneld door puntlozingen en niet-puntladingen van beperkende nutriënten, zoals stikstof en fosfor, in aquatische ecosystemen (culturele eutrofiëring), met dramatische gevolgen voor waterbronnen. drinkwater, visserij en recreatiewateren.
Aquacultuurwetenschappers en vijverbeheerders eutrofiëren bijvoorbeeld vaak opzettelijk waterlichamen door meststoffen toe te voegen om de primaire productiviteit te verhogen en de dichtheid en biomassa van economisch belangrijke recreatievissen te vergroten door opwaartse effecten op vissen. hogere trofische niveaus. In de jaren zestig en zeventig brachten wetenschappers echter algenbloei in verband met de verrijking van voedingsstoffen als gevolg van antropogene activiteiten zoals landbouw, industrie en afvalwaterverwerking. Bekende gevolgen van culturele eutrofiëring zijn onder meer blauwgroene algenbloei, vervuilde drinkwatervoorraden, verslechtering van recreatiemogelijkheden en hypoxie. DeGeschatte kosten van schade veroorzaakt door eutrofiëring in de Verenigde Staten bedragen ongeveer $ 2,2 miljard per jaar.
Het meest beruchte effect van culturele eutrofiëring is het ontstaan van dichte bloemen van schadelijk en stinkend fytoplankton dat de helderheid van het water vermindert en de waterkwaliteit aantast. Algenbloei beperkt de lichtpenetratie, vermindert de groei en veroorzaakt de dood van planten in kustgebieden, terwijl ze ook het succes verminderen van roofdieren die licht nodig hebben om te jagen en prooien te vangen. Bovendien kunnen de hoge fotosynthesesnelheden die met eutrofiëring gepaard gaan, opgeloste anorganische koolstof uitputten en de pH gedurende de dag tot extreme niveaus verhogen.
Een verhoogde pH kan op zijn beurt een "blind" organisme zijn dat afhankelijk is van de perceptie van opgeloste chemische signalen voor zijn overleving door zijn chemisch gevoelige vermogens te beïnvloeden.
