Dit bijvoeglijk naamwoord verwijst naar die objecten waarvan de afmetingen exact overeenkomen met de aangegeven afmetingen. Op dezelfde manier kunnen ze praten over die kledingstukken die strak om het lichaam zitten, omdat ze zijn vervaardigd met bepaalde stoffen of omdat hun afmetingen dezelfde zijn als die gepresenteerd door hun eigenaar. Net als een bijwoord, dient het woord exact om aan te geven dat u zich aan een bepaalde bewering of bewering houdt; met andere woorden, het wordt gebruikt als een hulpmiddel om de andere deelnemer te laten weten dat wat ze aangeven correct is. Het is ook de naam die aan de snijder is gegeven, het instrument dat wordt gebruikt om een verscheidenheid aan materialen die van papier zijn afgeleid, evenals vlees of vaste stoffen te snijden.
Dit woord kwam rond de zeventiende eeuw in het vocabulaire van de Spaanse taal terecht, als een lening van het Latijn, in de vorm van het woord 'exactus', dat op zijn beurt afkomstig is van 'demanre' (zwaar), dus de vertaling het zou "nauwkeurig gewogen" zijn. Met het verstrijken van de tijd begon de betekenis ervan te worden gericht op de meting tussen twee vastgestelde limieten, die, gerespecteerd, exact zouden worden. In het dagelijkse spraakgebruik moet worden opgemerkt dat de perceptie van nauwkeurigheid van persoon tot persoon kan verschillen, afhankelijk van hun perspectief en ervaring. In het wetenschappelijke veld daarentegen kan nauwkeurigheid worden gemeten met verschillende methoden, die volledig objectief en betrouwbaar zijn.
De exacte of cutters, op hun beurt, zijn kleine messen die worden gebruikt om een grote verscheidenheid aan materialen te snijden. Deze zijn over het algemeen bedekt met een plastic behuizing, met verschillende ontwerpen en motieven, naast een scherp stalen mes aan de binnenkant. Het wordt meestal gebruikt voor klussen die grote precisie vereisen en waarvan de materialen stijf zijn.
