Wat is ballingschap? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

Het is de vrijwillige of gedwongen uitzetting van een persoon vanwege bepaalde omstandigheden die ongunstig zijn voor het natuurlijke, het feit dat ze ver verwijderd zijn van hun geboorteplaats, of het nu de stad of het land is, bijna altijd als gevolg van politieke ongemakken of vanwege levenslange gevangenisstraf. Of de dood. Andere definities die worden gegeven zijn als vluchteling, de afgeleide is van het Latijn is exilium, wat ballingschap betekent.

In de oudheid gebeurde het door een decreet of veroordeling, ze verordenden de opsluiting van iemand omdat hij geen prettige of zeer gevaarlijke persoon was of om het leven veilig te stellen, vrijwillige ballingschap was een manier om goede overeenkomsten tussen beide partijen te bereiken. In het sentimentele deel wordt ballingschap genoemd als het vergeten van een geliefd of familielid.

In politieke ballingschap is het verplicht om weg te gaan uit het vaderland, vanwege vervolging en omdat het leven ernstig in gevaar is. Deportatie is een andere vorm van ballingschap, ook om politieke redenen dat ze door het niet hebben van de regelgeving en het vertonen van een illegale immigratiestatus worden teruggestuurd naar hun geboorteland. Ook voor religieuze, etnische of slavenoorzaken zijn het oorzaken van ballingschap of deportatie, zo wordt in de religieuze ballingschap in de bijbel vermeld dat joden gedwongen werden naar Babylon te gaan. Het doorlopen van drie fasen met Nebukadnezar in het jaar 697 v.Chr., Met de val van de stad Jeruzalem in het jaar 586 v.Chr. En in het jaar 582 v.Chr., Toen het leven dat ze leidden van onzekerheid onhoudbaar was en ze hun toevlucht moesten zoeken in Egypte.

Bannelingen of vluchtelingen worden mensen met een lage status doordat ze bij het verlaten van hun land weinig rijkdom verwerven, gedegradeerd worden tot tweederangsburgers, lijden zonder nationaliteit veroorzaken om hen te beschermen, zonder koning of koninkrijk of onafhankelijkheid, noch hun eigen land hebben. In religieuze ballingschap wordt gesproken over de ballingschap van de zondaar, omdat ze gebaseerd waren op profetieën dat de ongeneeslijke perversie van een persoon het kwaad met zich meebracht waar hij leefde, of het nu het volk of de natie was die hem onderdak bood, en aldus lijfstraffen voor neem het kwaad uit hem; Tenzij de zonde werd beleden, om berouw en vergeving voor het individu te bereiken, en zo de kracht te vinden om het leven te redden.