Wat is fascisme? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

Het fascisme is een beweging en een politiek en sociaal systeem met een totalitair karakter, in tegenstelling tot liberalisme en parlementaire democratie in Europa, van gewelddadige aard en politiek rechts gelegen. De oorsprong van deze leer was te wijten aan de naoorlogse sociale en economische crisis en aan nationale wrok; het Italiaanse volk walgde en was teleurgesteld over de slechte politieke en economische resultaten die Italië behaalde met het Verdrag van Versailles. Het was toen dat Benito Mussolini van deze gebeurtenis profiteerde en aan het hoofd van een fascistische groep besloot de macht aan te vallen, waarbij hij slaagde en erin slaagde een dictatuur te vestigen die werd geïmplanteerd door een totalitair, nationalistisch en autoritair regime.

Fascisme is een generieke naam die ook het Duitse nationaal-socialisme en andere verwante doctrines omvat, zoals het Spaanse nationale syndicalisme, het Japanse hojinisme, enz. Deze ideologie kende meer succes tijdens het interbellum in de landen van Oost- en Zuid-Europa, velen denken dat dit fenomeen typisch was voor Italië en Duitsland; Alle grote Europese landen, waaronder Groot-Brittannië en Frankrijk, produceerden in de jaren dertig echter verschillende soorten interne fascistische bewegingen. De fascistische doctrine was niet alleen onliberaal en ondemocratisch, maar ook segregationistisch (superieur ras), en anti-marxistisch. Deze doctrine maakte de rechten van de persoon ondergeschikt aan de behoeften van de staat, het deed dit met de wil van het volk en niet met de gewelddadige implantatie, maar in latere jaren als het nodig was bij mensen van de oppositie.

De fascistische staatsstructuur bestaat uit één partij met een militaire structuur, die alle burgerdemocratische activiteiten monopoliseert. Aan de top van de partij en de staat was het hoofd ( El Duce in Italië en Führer in Duitsland), de geboorte van een ander type partij was bijna onmogelijk vanwege de sterke onderdrukking en systematische propaganda van het fascisme. Deze ideologische doctrine wordt door het volk verworpen na het hoogtepunt van de Tweede Wereldoorlog. In de jaren tachtig en negentig verscheen het fascisme echter weer in sommige westerse democratische staten, waardoor het neofascisme voortkwam, gebaseerd op racistische en xenofobe kwaliteiten.