De spoorlijn is tegenwoordig een van de meest voorkomende en transcendentale transportroutes over land. In de loop van de geschiedenis heeft de spoorweg bestaan en begonnen met verschillende methodologieën en met verschillende soorten energie, de eerste soort spoorweg werkte met steenkool, terwijl de modernste tegenwoordig elektrisch werkt.
De term spoorweg komt van het Latijnse " ferrum ", wat ijzer betekent, en spoor- of spoorvervoer, dit is een methode om mensen te vervoeren en ook om producten te verplaatsen die op een spoorlijn worden geregeld.
Normaal gesproken wordt echter gedacht dat de rails of rails die de weg of spoorweg vormen waarop de treinen rijden, van ijzer of staal zijn gemaakt, maar binnen deze classificatie vallen ook vervoermiddelen die andere soorten geleiding gebruiken, zoals magnetische zweeftreinen.
De sporen zijn gemaakt te beginnen met twee parallel geplaatste rails waarmee een trein kan rijden die de naam spoorweg krijgt. Het materiaal dat werd gebruikt voor de vervaardiging van deze rails is meestal ijzer, vandaar de naam spoorweg.
De spoorweg is oorspronkelijk ontwikkeld als een vervoermiddel om vracht te vervoeren, dit verwijst naar het feit dat het werkte om grote hoeveelheden grondstof van het ene gebied naar het andere te verplaatsen of enig ander materiaal dat op de een of andere manier, vanwege het grote volume en gewicht, ze konden niet gemakkelijk worden gedragen. De spoorlijn slaagde erin de doelstelling van productieverhoging te realiseren en de distributie en overdracht van verschillende soorten materiaal werd vereenvoudigd. Dus toen dit vervoermiddel zich verspreidde, werd het ook een oplossing om ook mensen te vervoeren.
Door het verstrijken van de tijd verloor de spoorweg veel hiërarchie in vergelijking met andere transportinitiatieven zoals het uiterlijk van het luchtmedium. Dit komt doordat deze laatsten in korte tijd veel grotere afstanden kunnen afleggen, zelfs de oceanen oversteken, iets wat de spoorwegen niet kunnen doen omdat ze alleen aan land zijn.
