Cellulaire vezels of filamenten zijn een groep langwerpige structuren met het uiterlijk van een koord of linten die verantwoordelijk zijn voor de vorming van het cellulaire cytoskelet. Het cytoskelet is een unieke structuur van eukaryote cellen, het wordt beschreven als een samenstelling in driedimensionale vorm, die de functie vervult van een spier of een skelet voor een cel, waardoor de beweging of stabiliteit van de aanvullende structuren waaruit het bestaat, zoals eerder vermeld, wordt het cytoskelet vervaardigd dankzij de conjugatie van verschillende celvezels, die worden gekenmerkt door polymeren van eiwitten, koolhydraten of lipiden. De conjugerende vezels van het cytoskelet staan bekend als: microfilamenten, intermediaire filamenten en microtubuli.
Microfilamenten zijn fijne vezels of draden met een diameter van ongeveer 3 tot 6 mm, in een groot percentage bestaan ze uit een eiwit met een groot samentrekkend vermogen genaamd actine (gelegen in spiervezels), actine is het eiwit dat wordt aangetroffen overvloediger aanwezig in het celcytoplasma. De vereniging van dit eiwit met myosine dat in spiercellen wordt aangetroffen, is verantwoordelijk voor contractie in deze omvangrijke massa's; bij algemene cellen actine microfilamenten aan verschillende mechanismen die de uitvoering van bewegingen inhouden, zoals cel beweging en contractie en cytokinese (deling van het cytoplasma).
Een andere belangrijke celvezel voor het cytoskelet zijn de microtubuli, ze worden zo genoemd omdat ze een buisvorm hebben met een diameter van ongeveer 21 tot 25 mm, deze zijn gemaakt van een speciaal eiwit genaamd tubuline en hun belangrijkste functie is om te dienen als basis voor de conjugatie van de definitieve celvorm, evenals de locatie van enkele organellen van het cytoplasma, deze nemen deel aan de celdeling omdat ze de achromatische spoel vormen, dit filament zal de deling van chromosomen mogelijk maken in de processen van mitose en meiose.
Ten slotte zijn er de tussenliggende filamenten, ze zijn de kleinste in het cytoplasma, het zijn rijen met een diameter van ongeveer 10 nm en zijn verantwoordelijk voor het genereren van celspanning, een eigenschap die wordt geremd in het celdelingsproces, daarom zijn deze vezels het minst belangrijk van degenen die conjugeren met het cytoskelet.
