Het woord filantropie komt van het Griekse woord "φιλανθρωπία", wat "liefde voor de mensheid" betekent, lexicaal samengesteld uit "filosofieën" of "filosofen" wat "vriend" of "minnaar" betekent plus "antropos" wat gelijk staat aan "mens". "Of" mens ", daarom kan volgens zijn etymologie worden gezegd dat het woord filantropie verwijst naar dat gevoel van empathie dat een mens bezit om anderen op een ongeïnteresseerde manier te helpen. En een filantroop is dus dat personage dat liefde schenkt aan zijn naaste, dat wil zeggen, hij spreekt van een liefdadig, medelevend, onzelfzuchtig, genereus, altruïstisch persoon.
In het algemeen verwijst filantropie naar het menselijk ras, liefde en alles wat met de mensheid te maken heeft, kenmerkend op een constructieve manier uitgedrukt in de onzelfzuchtige hulp aan hun medemensen.
Het woord werd bedacht door de Romeinse keizer Flavio Claudio Juliano die regeerde van 361 tot aan zijn dood. Een van de belangrijkste bezigheden van dit karakter als keizer was het heidendom te herstellen, net zoals de katholieke kerk had gedaan in elk van haar instellingen en zelfs in haar doctrine, zoals in dit geval, dus stelde hij de term 'filantropie voor. "Om de christen te ontlasten van naastenliefde die een van de deugden was van de nieuwe religie en die nog nooit deel had uitgemaakt van het heidendom als religie in Athene of Rome.
Filantropie komt tegenwoordig tot uiting door vrijwilligerswerk of sociale actie, dat wil zeggen het geven van liefdadigheid, die bij vele gelegenheden wordt gedaan door middel van donaties zoals kleding, voedsel, geld, enz. op zoek naar de oplossing van de problemen waar veel mensen mee te maken hebben door het ontbreken hiervan
