Oosterse filosofie is geïntegreerd door verschillende filosofische en religieuze stromingen die hun oorsprong hebben in Azië van Zuid- en Oost-Azië. Het is een filosofie die zich verspreidde vanaf de invasies van Alexander de Grote, aangezien in het Hellenistische tijdperk elementen van de Griekse en oosterse cultuur verenigd waren.
De Chinese religie bevorderde de ontwikkeling van de filosofie die ze hadden opgericht. Het was een filosofie die het feit verdedigde dat de verschijnselen van de natuur het antwoord waren op de zonden die door de mens waren begaan. Echter, de filosofie die werd gegenereerd, weerleg ik deze ideeën als ongepast omdat ze niet bijdragen aan het leiden van een rechtvaardig leven voor de man. Filosofen als Lao Tzu, Confucius en later Boeddha verzetten zich tegen deze bijgelovige overtuigingen en leunden meer op de wijsheid van leven en laten leven.
Met betrekking tot deze kwestie van oosterse filosofieën is er enige discussie geweest over de kwestie van het noemen van bepaalde stromingen van het oosterse denken "religies". Maar hey, echt de controverse is gebaseerd op een semantisch probleem en consistentie in het gebruik van de term "religie" voor bepaalde scholen, zoals het boeddhisme. De boeddhistische school accepteert niet dat wat ze beoefenen als religie wordt geclassificeerd, maar dat het een filosofie is.
De belangrijkste vertegenwoordigers van de oosterse filosofie waren:
- Lao Tzu: zijn filosofie is gebaseerd op de manier van de mens. Lao Tse beweert dat wijsheid kan worden bereikt door deugd en harmonie met het universum, wat het geluk van de mens zal beïnvloeden.
- Confucius: zijn filosofie richt zich op mensen en hun relaties. Het confucianisme legt de nadruk op formele ceremonies op alle gebieden van het leven. Bijvoorbeeld het geval van relaties tussen een baas en zijn werknemer, man en vrouw, een vader en een zoon, enz. In al deze relaties moet een houding van loyaliteit, respect en welwillendheid worden getoond van de meerdere naar de ondergeschikte en vice versa.
- Boeddhisme: de filosofie die het boeddhisme beheert, streeft een hoofddoel na en is het bereiken van zelfkennis. Het boeddhisme aanvaardt het bestaan van een eigen God in ieder mens en dat hij alleen een glimp kan opvangen door zichzelf te kennen.
