Politieke filosofie is een tak van filosofie die de grondbeginselen van de politieke kwestie bestudeert, zoals macht, vrijheid en gerechtigheid. De eigendom, rechten en toepassing in een wettelijke code door de overheid, in termen van oorsprong, essentie, grenzen, legitimiteit, aard, behoefte en reikwijdte. Politieke filosofie verwijst naar een algemeen perspectief, een ethiek, overtuiging of specifieke activiteit, die de politiek moet hebben en het is niet noodzakelijk dat het in de technische discipline van de filosofie moet blijven.
De politieke filosofie is door de geschiedenis heen gevarieerd, voor de Grieken was de stad het centrum en het einde van alle politieke activiteiten, in de Middeleeuwen is het de historische periode die loopt van de 5e tot de 15e eeuw van alle politieke activiteiten die zich concentreerden op in de relaties die de mens moet onderhouden met de door God gegeven orde.
De heropleving van de politieke filosofie hanteert een in wezen antropocentrische benadering, een leer op het niveau van de epistemologie die de methoden en grondslagen van wetenschappelijke kennis bestudeert die de mens als maatstaf voor alle dingen heeft. In de moderne en hedendaagse wereld waar veel modellen ontstaan en naast elkaar bestaan, variërend van totalitarismen, het politieke regime dat alle staatsmachten concentreert, tot participerende democratische systemen waar veel varianten zijn.
Politieke filosofie samen met de waarden en gebruiken die bestonden tijdens de Middeleeuwen die ook verband houden met de politieke wetenschappen, die politieke structuren bestudeert, die verantwoordelijk is voor hoe ze zouden moeten zijn, maar vaak wordt gebruikt om acties te rechtvaardigen beleid.
