Het woord flexibiliteit komt uit het Latijn, van de stem “flexibilĭtas” en verwijst naar de kwaliteit van flexibel. Dat wil zeggen, het is de kwaliteit of eigenschap die een persoon of object bezit om flexibel te zijn en gemakkelijk te kunnen buigen zonder te kunnen breken of breken. Bij mensen is flexibiliteit het vermogen van spieren of gewrichten om uit te rekken en bewegingen uit te voeren zonder zichzelf te beschadigen. Het is belangrijk op te merken dat flexibiliteit geen beweging genereert, maar het juist mogelijk maakt.
Spierflexibiliteit is van het grootste belang voor het beheersen van het lichaam zelf en zijn bewegingen, het zorgt voor betere prestaties en fysieke productiviteit en helpt mogelijke verwondingen, contracturen of ongewenste spierscheuren te voorkomen. Dit flexibiliteitsvermogen wordt bepaald door twee mogelijke variabelen zoals gewrichts-, pees- en ligamentmobiliteit: het vermogen van gewrichten om bepaalde bewegingen zo breed mogelijk te laten zijn; en de andere variabele is spierelasticiteit, wat het vermogen of de bereidheid is om de spieren te strekken en terug te keren naar de oorspronkelijke positie.
Je kunt twee soorten flexibiliteit vinden, zoals dynamiek, het is er een die verwijst naar de amplitude van bepaalde bewegingen met verplaatsingen zoals gooien; en statisch, waarvan het bewegingsbereik het bewegingsbereik is dat in een vaste positie wordt gehouden, zoals de omgekeerde positie. Om beter te presteren en meer flexibiliteit te verwerven dan je hebt, kost het tijd en is het een proces waarbij je een correct oefenprogramma moet uitvoeren waarbij je veel doorzettingsvermogen, geduld en doorzettingsvermogen nodig hebt.
Ten slotte wordt een andere mogelijke betekenis van het woord flexibiliteit gebruikt om het gemak te beschrijven dat sommige mensen nodig hebben om zich aan te passen of te wennen aan elk type situatie of de meningen van andere mensen.
