Het woord buitenlander komt van de Latijnse term foras die buitenkant betekent en die ook in het buitenland is afgeleid. Hoewel het gebruik ervan in gewone taal niet zo gebruikelijk is, is het correct om het ook te gebruiken. In die zin verwijst het woord buitenlander dan naar alles wat extern is aan een gemeenschap of samenleving. Het idee van een vreemdeling bestaat vanaf het moment dat het idee van de samenleving verschijnt.
Vreemdeling is een term die wordt gebruikt om die mensen aan te duiden die niet tot een gemeenschap behoren, die er niet vandaan komen en die uit een ander land komen, uit het buitenland. Men kan ook zeggen dat dit een buitenlandse persoon is die naar een gemeenschap komt en vaak als een bedreiging wordt gezien.
Deze situatie betekent dat deze individuen het gebruik en de gebruiken van de plaats waar ze aankomen niet kennen en ze vervolgens als individuen of zelfs als vreemden beschouwen en een zeker wantrouwen opwekken.
Over het algemeen kan de vreemdeling worden gezien als een gevaar om verschillende levensstijlen te hebben, verschillende manieren van communiceren, handelen, enz. Gebruik in Amerikaanse westernfilms waarin ze criminelen of voortvluchtigen uitbeelden van justitie. De term wordt veel meer gebruikt in fictie van het Amerikaanse type om te praten over die mensen die naar een verloren gemeenschap in het westen komen en die gevaarlijk kunnen zijn omdat ze criminelen, moordenaars of voortvluchtigen zijn van een of andere misdaad.
Dit komt omdat wanneer een groep mensen besluit om samen te leven en bepaalde elementen te delen, er altijd per definitie elementen zullen zijn die vreemd zijn aan die groep.
Daarom, als een samenleving die wordt gekenmerkt door bepaalde culturele kenmerken, tradities, taal, geschiedenis, enz., Alles dat niet die groep manifestaties vertegenwoordigt waarmee de leden van de gemeenschap zich geïdentificeerd voelen, als iets vreemds, anders wordt beschouwd. en mogelijk gevaarlijk.
Het verschil in het Spaans tussen een buitenlander en een buitenlander is dat de eerste altijd een persoon betekent uit een andere natie, vreemd aan de onze, met een andere regering, taal, gebruiken en gebruiken. En we bellen niet alleen buitenlandse mensen, maar ook dingen, zoals mode en objecten. Het woord buitenlander impliceert nationaliteit, nabijheid, gelijkenis in essentiële verschillen en slechts gering en toevallig.
Zo zijn een Fransman, een Engelsman en een Portugees buitenlanders en geen vreemden voor Spanjaarden of Argentijnen; strikt genomen is een Riojan of een Biskaje vreemd aan een Andalusiër, en geen buitenlander, net zoals een persoon uit Lima een vreemde is voor een Chalaco. Nationaliteit vormt dus het echte verschil tussen de twee woorden.
