Wetenschap

Wat is wrijving? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

Het concept van wrijving wordt gebruikt om de kracht aan te geven die bestaat tussen twee contactoppervlakken en die de relatieve beweging tussen het ene en de andere oppervlakken tegenwerkt (dynamische wrijvingskracht). Wrijving is ook de kracht die het begin van glijden tegengaat (statische wrijvingskracht). Deze kracht komt voort uit onvolkomenheden, vooral microscopisch kleine, die verschijnen tussen de contactoppervlakken. Deze onvolkomenheden zorgen ervoor dat de loodrechte kracht R tussen de twee oppervlakken niet perfect zo is, maar in plaats daarvan een hoek vormt met de normale N (de wrijvingshoek). Dit woord is afgeleid van het Latijnse "frictio".

Wanneer er wordt gezegd dat er wrijving is, is dat omdat twee oppervlakken die een kracht veroorzaken wrijven, daarom zijn twee soorten wrijving mogelijk, de ene is statisch en de andere is dynamisch. De eerste is een weerstand die overstegen moet worden om het ene ding te mobiliseren tegen het andere waarmee het contact heeft, in de wereld zijn er oneindig veel objecten die gebruik maken van wrijving, een voorbeeld hiervan zijn sommige speeltjes zoals frictieauto'sdie erin slagen te werken, dankzij die kracht die statische wrijving kan overwinnen, door het speelgoed in een achterwaartse richting te duwen. Op zijn beurt treedt dynamische wrijving op, die minder dan statisch is, op het moment dat een lichaam al in beweging is. Wanneer de oppervlakken in contact komen, als ze niet geheel glad zijn en in het algemeen kleine imperfecties vertonen, wordt een kracht geproduceerd die de beweging onder een hoek tegenwerkt en die tegengesteld is aan de richting van de beweging. Het is een weerstand tegen deze beweging die zal slagen als de uitgeoefende kracht nodig is.

Hoewel niet alle verschillen tussen de twee soorten wrijving exact bekend zijn, is het algemene idee dat de statische elektriciteit iets groter is dan de dynamiek; Omdat de oppervlakken waarop de wrijving zal optreden in rust zijn, is het zeer waarschijnlijk dat ionische bindingen of microlassen worden gegenereerd die ze verbinden, wat niet plaatsvindt als het eenmaal in beweging is.