Het woord geofysica is samengesteld met Latijnse wortels, "geo" wat "aarde" betekent, plus het woord "physis" wat "natuur" betekent en tenslotte het achtervoegsel "ica" dat verwijst naar "relatief aan". Geofysica is de wetenschap die zich bezighoudt met de studie van de aarde in termen van fysische principes; Het doel ervan omvat de studie en het onderzoek van de verschijnselen die verband houden met de structuur, de geschiedenis van de evolutie van de planeet aarde en haar fysieke omstandigheden; Het omvat het onderzoek van het binnenste van de aarde, zijn hydrosfeer en zijn atmosfeer, en omvat verschijnselen zoals zwaartekracht, elektriciteit en aardmagnetisme. De Koninklijke Academie vat de betekenis van geofysica samen alshet deel van de geologie dat zich bezighoudt met de studie van de aardfysica als zodanig.
Deze wetenschap houdt zich specifiek bezig met het onderzoeken van natuurlijke verschijnselen en hun relatie in de binnenste aardse wereld, waaronder warmtefluxen, het magnetische veld van de aarde, de zwaartekracht en de voortplanting van seismische golven; dat voor zijn studie kwantitatieve fysische methoden gebruikt zoals de fysica van reflectie en breking van mechanische golven, en een reeks methoden die zijn gebaseerd op de meting van zwaartekracht, elektromagnetische, magnetische of elektrische velden en radioactieve verschijnselen. Daarom bestudeert deze wetenschap ook buitenaardse verschijnselen, de manifestaties van kosmische straling en de zonnewind, die de aarde beïnvloeden.
Een geofysicus is verantwoordelijk voor het analyseren van de verschillende gedragingen van de aarde, waaronder seismologie, oceanografie, vulkanologie, tsunami's, klimaatveranderingen, bodemkarakterisering, hernieuwbare energie en vele andere verschijnselen of gedragingen van de aarde.
