Het wordt GIS (Geografisch Informatie Systeem) genoemd, naar al die computerprogramma's die zijn toegewijd aan het relateren van de gegevens van een specifieke ruimtelijke locatie, waardoor de gebruiker het gepresenteerde model kan raadplegen, communiceren, manipuleren en wijzigen. Dit wordt bereikt door de combinatie van elementen zoals hardware en software, naast de kenmerken van de plek die u virtueel wilt vertegenwoordigen. Deze innovatieve technologie wordt over het algemeen gebruikt voor wetenschappelijk rigoureus onderzoek, preventie en planning van natuurrampen, archeologische opgravingen en stadsplanning, maar ook in cartografie, sociologie en historische geografie.
Ongeveer 15.000 jaar geleden had de Cro-Magnon-man in de grotten van Lascaux, gelegen in Frankrijk, de leiding over het afbeelden van de dieren waarop ze jaagden, door ze in een reeks lijnen te plaatsen die leken op de trekroutes van deze dieren. Dokter John Snow, een Engelse arts, had in 1854 de leiding over het in kaart brengen van een kaart met de incidentie van cholera-gevallen in het district Soho, Londen, waarmee het pad van de epidemiologie werd geïnitieerd, naast het bijdragen aan de primitieve geografische methode, die verantwoordelijk is voor om alle geografische verschijnselen die op de een of andere manier met elkaar verband houden samen te brengen. Aan het begin van de 20e eeuw werd de fotolithografie ontworpen, die de kaarten in lagen verdeelt; later, in 1962, werd in Canada het CGIS (Canadian Geographic Information System) getest, waardoor de overheid recreatieruimten en gebieden met gewassen kon evalueren op basis van gegevens die werden verzameld door de Canada Land Inventory.
Momenteel zijn deze informatieanalysesystemen aanzienlijk geëvolueerd. Dit blijkt uit de onbekenden die het kan oplossen, met betrekking tot de kenmerken en specifieke locatie van een specifieke ruimte, gebruikmakend van: locatie, toestand, trend, routes, richtlijnen en het genereren van modellen.
