Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, Duitsland besloten tot een militaire tactiek genaamd "Blitzkrieg", die vertaald naar het Spaans betekent "uit te voeren War bliksem". Deze nieuwe militaire strategie bestond erin de vijand snel en gelijktijdig aan te vallen. Het begon meestal met een luchtaanval, daarna het binnenkomen van troepen aan boord van tanks en infanterie-eenheden, klaar om vijandelijk gebied te bezetten.
Het belangrijkste doel van deze manoeuvre was om in korte tijd een zo groot mogelijke impact te veroorzaken. Het belangrijkste kenmerk van de blitzkrieg was het verrassingselement, omdat het was dat de vijandelijke troepen zullen worden geneutraliseerd wanneer ze niet voorbereid zijn. Dit type aanval had ook andere effecten op de vijand en het was dat het erin slaagde hem psychologisch te immobiliseren, aangezien de omvang en snelheid waarmee het werd uitgevoerd, bedoeld was om te voorkomen dat de aangevallen partij reageerde en dus gedemoraliseerd werd.
Het concept van blitzkrieg werd in de jaren veertig toegepast door de toenmalige heerser van Duitsland, Adolf Hitler. Dit personage wilde graag een groot deel van Europa veroveren, dus had hij effectieve en onmiddellijke manoeuvres nodig om hem daarbij te helpen. Daarom besloten ze samen met andere militaire leiders een militaire strategie te ontwerpen die vliegtuigen, tanks en infanterie op een gesynchroniseerde manier en zo snel mogelijk zou mobiliseren.
Dankzij deze aanvalsmethodologie was Duitsland succesvol in de aanvallen op Polen (1939), Denemarken (1940), Noorwegen (1940), België (1940), Luxemburg (1940), Frankrijk (1940), Joegoslavië (1941) en Griekenland (1941).
Deze manoeuvre was echter niet succesvol bij de aanvallen op de Sovjet-Unie, ook al leek het aanvankelijk succesvol. Dit was te wijten aan het feit dat Duitsland besloot de oorlog uit te roepen aan de Verenigde Staten, die logischerwijs besloten hun militaire en economische macht te verenigen ten gunste van het blok tegen Duitsland; waardoor de Sovjet-Unie Duitsland kon verslaan en haar verlangen naar verovering kon vernietigen.
De tijd heeft aangetoond dat elke samenleving in staat is om haar oorlogsmodellen te ontwerpen en haar eigen wapens te creëren. Momenteel is de blitzkrieg nauw verbonden met technologie, een element dat momenteel in alle contexten van de mensheid aanwezig is.
