De term Hamsa is van Arabische oorsprong en de betekenis ervan is "vijf", verwijzend naar de 5 vingers van de hand. Dit is aanwezig in verschillende oosterse doctrines, zoals het jodendom, de islam en het boeddhisme, elk met hun eigen betekenis. De hamsa is ook bekend als "Miriam's hand", vooral in de Joodse cultuur, en als "Fatima's hand" door moslims, terwijl het in het boeddhisme "Abhaya Mudra" wordt genoemd. Dit symbool wordt over het algemeen gebruikt in de sieraden- en tapijtindustrie. De symboliek ervan is bescherming, en het wordt vaak gebruikt als verdediging tegen het boze oog, voornamelijk door joden, christenen en moslims.
De hamsa Als zodanig wordt het geadopteerd als een amulet ter bescherming van het boze oog of van enig ongeluk. Het symbool van de 'hamsahand' wordt gekenmerkt door het ontwerp van een symmetrische rechterhand met vijf vingers: de middelvinger in het midden, de ringvinger en de wijsvinger aan weerszijden, iets korter dan het hart en gelijk aan elkaar, en tenslotte aan de uiteinden twee duimen, van gelijke grootte en beide hebben een buitenwaartse kromming van de hand.
Binnen de hamsa is het mogelijk om andere symbolen te vinden, zoals ogen, Davidsterren, vissen en anderen met als doel de kracht ervan te versterken, er moet worden opgemerkt dat het een groot aantal voorstellingen heeft. Een voorbeeld hiervan is wanneer het wordt weergegeven met de vingers bij elkaar. Voor mensen is de hamsa een amulet dat wordt gebruikt voor geluk, in het geval van afzonderlijke vingers wordt het gebruikt om negatieve energieën af te weren.
Als amulet werd de hamsa sinds 820 vGT door de Carthagers gedragen en in de noordelijke regio van het Afrikaanse continent werd hij geassocieerd met een attribuut van de godin Tanit; later overkwam het de Berbers en Maghrebians.
Na dergelijke gebeurtenissen namen de joodse en Arabische culturen het als een onafhankelijk motief over. Aangenomen wordt dat het in deze culturen werd opgenomen als een evocatie van het motief dat bekend staat als de hand van God, waarvan de oorsprong gerelateerd is aan aniconisme.
