Harakiri is een Japanse term die wordt gebruikt om een soort zelfmoordritueel te definiëren, dat bestond uit strippen. Deze praktijk was heel gebruikelijk bij samoerai die er de voorkeur aan gaven om met eigen handen te sterven voordat ze een in ongenade gevallen leven leidden. Oorspronkelijk was dit ritueel echter alleen voor de edelen, daarna werd het uitgebreid tot alle sociale klassen.
Het woord harakiri werd niet vaak gebruikt, omdat dit woord in Japan als vulgair werd beschouwd. Het juiste woord om deze ceremonie te omschrijven was " seppuku ".
Harakiri betekent "het doorsnijden van de buik" en het was een ceremonie die begon in het feodale Japan, toen het werd uitgevoerd door samoerai en nobele krijgers, om de oneer te vermijden gevangen te worden genomen en gemarteld door hun vijanden. Na verloop van tijd werd deze praktijk een executiemiddel, waarmee de keizer een bericht naar elke edelman stuurde, waarin hij meedeelde dat zijn dood noodzakelijk was voor het welzijn van het rijk.
In veel van de gevallen van verplichte harakiri's ging het officiële bericht of de communicatie vergezeld van een zeer goed versierde dolk, die moest worden gebruikt als hulpmiddel bij zelfmoord. De ceremonie bestond uit de schuldige of overtreder gekleed in een witte kimono die op zijn knieën stond, zijn borst tot aan zijn middel blootlegde en zijn handen bedekte met vellen rijstpapier (dit was om te voorkomen dat zijn handen met bloed bevlekken, werd als oneervol beschouwd) om vervolgens de dolk in de buik te dompelen. De dolk werd aan de linkerkant ingebed en naar rechts gesneden, keerde vervolgens terug naar het midden en maakte een verticale snede richting het borstbeen, waarbij de ingewanden bloot kwamen te liggen. Het is belangrijk op te merken dat voordat u zelfmoord pleegt, debeledigende persoon neemt wat sake (Japanse drank) en schrijft een soort afscheidsgedicht.
Een van de kenmerken van dit ritueel is dat het uitsluitend voor mannen werd beoefend. Als een vrouw een einde aan haar leven maakte, werd dat niet als harakiri beschouwd, maar als een simpele zelfmoord (jigai in het Japans).
Deze vorm van zelfmoord werd in 1868 afgeschaft.
