Wetenschap

Wat is helicicultuur? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

Het woord heliciculture komt etymologisch uit het Latijn en verwijst naar het fokken van slakken, bestaande uit twee Latijnse stemmen die "helix" zijn, wat "soort slak" betekent, plus "cultivar", wat natuurlijk "cultiveren" betekent. Helicicultuur kan specifiek worden gedefinieerd als het werk dat gericht is op het kweken of kweken van eetbare landslakken voor commerciële doeleinden, die in een natuurlijke omgeving kunnen worden beoefend of door de mens kunnen worden gemanipuleerd. Slakken zijn weekdieren die historisch gezien hun opwachting maken sinds het begin van de mensheid, en vervullen als een fundamentele rol die van het voeden van de mens, maar ook in andere aspecten en gebieden van zijn leven, zoals in de geneeskunde, religie, kunst, tradities, onder andere.

De mensen die deze activiteit beoefenen staan ​​bekend als "helicultores", dat wil zeggen, al degenen die verantwoordelijk zijn voor het grootbrengen en verzorgen van de slakken, wat heel goed voor commerciële doeleinden of als hobby kan zijn, maar op dezelfde manier zijn ze verantwoordelijk voor het analyseren en de behoeften van deze weekdieren bestuderen om ze een geschikte habitat te bieden die hun voortplanting en ook de ontwikkeling van mogelijke nakomelingen bevordert.

In de prehistorie werden slakken al als voedsel gebruikt; maar het was in de tijd van het Romeinse rijk dat ze ruimtes creëerden voor hun voortplanting en ontwikkeling; daarna verspreidde dit fenomeen zich naar Afrika, in gebieden zoals Romeins Gallië en wat nu bekend staat als Italië, werden slakken vergezeld van wijn of met fruit en kazen. Gedurende de middeleeuwen bleven deze weekdieren een geweldige bron van voedsel voor de mens, vergezeld van ui en olie.

Het was aan het begin van de 20e eeuw dat er een toename was in de vraag naar slakken, dus hun economische waarde nam ook toe, dus werden er bepaalde pogingen gedaan om ze groot te brengen, waarbij elk van hun fasen werd geanalyseerd; wat resulteerde in wat tegenwoordig bekend staat als helicicultuur, geclassificeerd als een internationaal erkende zoötechnische activiteit.