Hemoglobine is een eiwit dat een belangrijke functie heeft in het lichaam, dat wordt aangetroffen in de erytrocyten en verantwoordelijk is voor het gastransport in het bloed. Het heeft het vermogen om O2 naar de weefsels en CO2 naar de longen over te brengen, met name op het niveau van de longblaasjes om het hematoseproces (gasuitwisseling) te laten plaatsvinden. Voor elke gram hemoglobine wordt 1,34 ml O2 getransporteerd en elke erytrocyt zou normaal een waarde van 27 tot 32 picogram hemoglobine moeten bevatten.
Wat is hemoglobine
Inhoudsopgave
Het is een bloedhemeproteïne, dat rijk is aan ijzer en wordt aangetroffen in rode bloedcellen. De belangrijkste functie is het transporteren van de zuurstof die de longen binnendringt, omdat het zich hecht aan de hemoglobine in het bloed en het naar de verschillende weefsels en organen van het lichaam transporteert; en, op zijn beurt, kooldioxide terug naar de longen. Evenzo is het betrokken bij de regulering van de pH in het bloed.
Om de hoeveelheid hemoglobine in het bloed te meten, wordt een routinetest uitgevoerd om bloedarmoede vast te stellen of uit te sluiten. Dit kan door een arts worden voorgesteld als de patiënt tekenen vertoont zoals zwakte, duizeligheid, bleekheid, verlies van eetlust; maar ook als u in de familie een erfelijke bloedaandoening heeft; als u langdurig een infectie heeft; of u heeft een aanzienlijke hoeveelheid bloed verloren.
Binnen deze tests wordt de gemiddelde corpusculaire hemoglobineparameter gevonden, wat de meting is van de concentratie van dit hemoproteïne in een specifiek volume rode bloedcellen, dat deel uitmaakt van het volledige bloedbeeld. Dit meet de kleur en grootte van het eiwit in de bloedcel, ook wel gemiddelde globulaire hemoglobine genoemd. Deze parameter wordt gevraagd om te weten wat voor soort bloedarmoede iemand heeft.
Hoe hemoglobine werkt in het menselijk lichaam
Om de functionaliteit van dit albumine in het menselijk lichaam te begrijpen, is het noodzakelijk om te weten waar hemoglobine voor is, en het is dat het zuurstofvoorziening van de weefsels bereikt dankzij het vermogen om te associëren en te dissociëren met zuurstof, dit proces wordt het Bohr-effect genoemd.
Dit effect bestaat uit een toename van de affiniteit van hemoglobine voor zuurstof bij een daling van de temperatuur en een stijging van de pH, die optreedt ter hoogte van de longen, waardoor zuurstof wordt opgenomen. Tegelijkertijd neemt de affiniteit van hemoglobine voor zuurstof af wanneer de temperatuur stijgt en de pH daalt, zoals in weefsels.
Dit eiwit vindt plaats in het membraan van rode bloedcellen of erytrocyten, waardoor ze hun levendige kleur krijgen. Tijdens het transport van zuurstof moleculen van de longen naar de weefsels, is in zijn vorm van oxyhemoglobine, met een intens rood als het bloed dat loopt door de slagaders. Op de terugweg door de aderen wordt het omgezet in deoxyhemoglobine.
Normale hemoglobinewaarden
Het hebben van normale waarden van dit albumine is erg belangrijk, omdat het essentieel is bij het transport van zuurstof door het bloed, en dit wordt gebruikt bij cellulaire ademhaling.
Deze waarden kunnen variëren afhankelijk van het geslacht en de leeftijd van een persoon. Ze zijn op de volgende manier opgenomen:
- Normaal hemoglobine bij volwassen vrouwen: tussen 12,1 en 15,1 g / dL.
- Normale hemoglobine bij volwassen mannen: tussen 13,8 en 17,2 g / dL.
- Normaal hemoglobine bij adolescenten: 12,0 g / dl.
- Normale hemoglobine bij kinderen: 11,5 g / dL.
- Normaal hemoglobine bij zwangere vrouwen: 11,0 g / dL of meer.
Het hemoglobinegehalte is vaak afhankelijk van goede voeding en regelmatige lichaamsbeweging, maar dit is niet de enige oorzaak van hun oneffenheden. Hemoglobine helpt het lichaam actief te blijven door de benodigde zuurstof op te nemen en kooldioxide af te voeren.
Een persoon kan zichzelf helpen deze waarden te behouden als:
- Gebruik niet overmatig rood en wit vlees, omdat het een hoog ijzergehalte bevat dat de niveaus van dit hemoproteïne verhoogt.
- Neem op een gematigde manier fruit, groene groenten, bieten, pompoen, verschillende granen op in uw dagelijkse voeding.
- Vermijd tabak en sigaretten.
- Drink veel water.
Hoge hemoglobine
Hoge niveaus van dit eiwit worden niet als een ziekte beschouwd, maar kunnen een risicofactor voor de gezondheid zijn en moeten tijdig worden behandeld om complicaties te voorkomen, zoals: longinfarct, cerebrovasculaire accidenten, myocardinfarct, angina pectoris, veneuze trombose, neusbloedingen, trombotische complicaties, hematurie, nierkoliek of een of andere vorm van chronische longziekte.
Hoge waarden kunnen erop wijzen dat de persoon polycytemie heeft, wat een ziekte in het bloed is die een overmaat aan productie van rode bloedcellen veroorzaakt, waardoor het bloed dikker is dan normaal, wat leidt tot stolling, hartaanvallen en beroertes.
Laag hemoglobine
Het lage hemoglobinegehalte is een teken dat de bloedbaan geen rode bloedcellen aanmaakt die het lichaam nodig heeft. Dit kan ziekten veroorzaken door een tekort aan vitamine B12, ijzer en zuurstof in het bloed, waarvan bloedarmoede de bekendste is.
Een lage eiwitproductie kan worden veroorzaakt door een lage voedselconsumptie en het ontbreken van een uitgebalanceerd dieet, dat weinig ijzer en vitamine B12 produceert, en een laag aantal rode bloedcellen veroorzaakt ondervoeding.
Onvoldoende of onvoldoende voeding kan niet alleen de oorzaak zijn van bloedarmoede, maar ook van een afname van de afweer van het lichaam. Maar deze lage waarden in dit eiwit zullen niet alleen verschijnen als er een ziekte is, omdat natuurlijke processen zoals zware menstruatie een daling van de rode bloedcellen kunnen veroorzaken.
Soorten hemoglobine
Er zijn verschillende soorten van dit hemoproteïne, die normaal en abnormaal kunnen zijn. Er is een variatie van meer dan 350 typen met afwijkende waarden, waaronder:
- Hemoglobine S, dat aanwezig is bij sikkelcelziekte, zorgt ervoor dat cellen voortijdig afsterven, waardoor het aantal gezonde rode bloedcellen afneemt, de bloedtoevoer wordt belemmerd en pijn wordt veroorzaakt.
- Hemoglobine C, die wordt gekenmerkt wanneer het hemoproteïne zuurstof niet correct transporteert.
- Hemoglobine E, dat wordt aangetroffen bij mensen uit Zuidoost-Azië.
- Hemoglobine D, dat net als hemoglobine S aanwezig is in verschillende sikkelcelaandoeningen.
Voor de detectie van abnormaal hemoglobine wordt één test uitgevoerd die elektroforese wordt genoemd, het gebruik van een elektrische stroom die de normale en abnormale soorten hemoproteïne in het bloed scheidt. Dit komt omdat elk type een andere elektrische lading heeft, dus de snelheid is anders en dankzij deze resultaten kan een persoon elke ziekte detecteren. Dit type onderzoek wordt ook uitgevoerd bij stellen die kinderen willen hebben om een erfelijke anemische ziekte uit te sluiten.
de bekendste soorten normale hemoglobines zijn de volgende:
Hemoglobine A
Ook bekend als dat van de volwassene of normaal en vertegenwoordigt 97% van de hemoglobine die bij een volwassene wordt gesynthetiseerd. Het is samengesteld uit twee α (alfa) ketens en twee β (beta) ketens, dit is de belangrijkste en wordt voor 97% bij volwassenen geproduceerd. De synthese van dit type eiwit begint in de negende week van de zwangerschap en verhoogt de productie ervan exponentieel.
De waarden kunnen laag zijn in aanwezigheid van bepaalde ziekten, zoals thalassemie, die vermoeidheid, bleekheid en groeiachterstand veroorzaken.
Hemoglobine A2
Dit vertegenwoordigt slechts 2,5% van het hemoglobine van een mens na de geboorte en bestaat uit twee α (alfa) ketens en twee δ (delta) ketens. Dit type wordt in mindere mate gevonden op volwassen niveau, met een aanwezigheid van 2 tot 3% bij volwassenen, waarbij deze waarden worden bereikt vanaf het eerste levensjaar.
Hemoglobine F
Ook bekend als foetaal hemoglobine, bestaat het uit twee α (alfa) ketens en twee γ (gamma) ketens. Na de geboorte van het individu nemen gamma-globines af en nemen beta-globines toe, zodat het op volwassen leeftijd amper 1% van hun hemoglobine vertegenwoordigt.
Wat is geglyceerd hemoglobine
Ook wel geglycosyleerd of geglyceerd genoemd, het is de waarde van het percentage rode bloedcellen waaraan glucose is gehecht. Dit fenomeen doet zich voor wanneer voedsel wordt verteerd, omdat het niveau van vrije glucose dat in het bloed circuleert, stijgt, zodat de glucose in contact komt met de rode bloedcellen en permanent kan agglutineren.
Bij patiënten met reeds bestaande aandoeningen, zoals diabetes, treedt dit fenomeen constant op, aangezien hun bloedglucosespiegel permanent hoger is dan normaal.
Hier zijn de waarden in wat geglycosyleerd hemoglobine is:
- Normaal resultaat, niet-diabetische persoon: 4,0 tot 5,6%.
- Resultaat dat duidt op prediabetes, hoog risico op het ontwikkelen van de ziekte: 5,7 tot 6,4%.
- Resultaat duidt op diabetes, adequate glykemische controle: 6,5 tot 7,0%.
- Normale resultaten bij diabetespatiënten, met adequate glykemische controle: 7,0 en 7,9%.
- Resultaten boven 8% geven aan dat de patiënt een slecht gereguleerde diabetes heeft.
Hoe u het examen uitvoert
Patiënten met problemen of aandoeningen met glucosespiegels, moeten worden getest om de waarden te bepalen. De procedure bestaat uit het uitvoeren van bloedonderzoeken bij prediabetische en type 2 diabetespatiënten en het bepalen van de hoeveelheid suiker in hun bloed in een periode van drie maanden. Op deze manier wordt diabetes gediagnosticeerd en gecontroleerd.
