Hepatitis B is een infectieziekte die de lever aantast, waardoor deze ontstoken raakt; Deze infectie wordt veroorzaakt door het hepatitis B-virus (HBV). Deze ziekte kan acuut of chronisch worden en leverkanker, levercirrose, leverfalen en in het ergste geval de dood veroorzaken.
Hepatitis B wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van het virus van de Orthohepadnavirus-soort, die overeenkomt met de familie Hepadnaviridae. Dit virus is samengesteld uit acht genotypen (HA), die geografisch verschillend zijn verspreid en die voornamelijk de functies van de lever verstoren.
Oorzaken van dit type infectie zijn onder meer: contact met een besmette persoon, via bloed of lichaamsvloeistoffen (speeksel, sperma, vaginaal vocht). Personen die vatbaar zijn voor het oplopen van de ziekte zijn degenen die: bloedtransfusies krijgen; seks hebben zonder condooms te gebruiken; door de geboorte (de moeder kan haar baby op het moment van de bevalling infecteren); als tatoeages worden gedaan; drugs consumeren door middel van injecties; of als u al lange tijd nierdialyse heeft ondergaan.
Het is belangrijk op te merken dat in het geval van bloedtransfusies de kans op het oplopen van hepatitis B relatief laag is, aangezien het zorgvuldig wordt geanalyseerd voordat bloed in transfusies wordt gebruikt.
Het is mogelijk dat de persoon die voor het eerst met het virus besmet is, niet direct symptomen vertoont, deze kunnen tot zes maanden na het verschijnen van de ziekte duren. De meest voorkomende symptomen zijn: gele huid, troebele urine, gebrek aan eetlust, spier- en gewrichtspijn, vermoeidheid, misselijkheid en braken.
Deze symptomen kunnen binnen een paar maanden verdwijnen als het lichaam van de persoon erin slaagt de infectie te bestrijden. Er zijn echter gevallen waarin de persoon niet kan worden genezen van deze ziekte, die de oorzaak is van wat bekend staat als chronische hepatitis.
Chronische hepatitis kan na verloop van tijd leiden tot ernstige leverschade en cirrose van de lever.
De behandeling die in deze gevallen wordt gebruikt, is de toediening van geneesmiddelen zoals interferon, adefovir en lamivudine.
Het belangrijkste bij het zoeken naar medische hulp is dat op deze manier wordt voorkomen dat hepatitis B chronisch wordt.
Een ander zeer belangrijk aspect heeft te maken met preventie, het wordt aanbevolen om vaccins tegen hepatitis B toe te passen, deze kunnen gegeven worden aan oudere kinderen en volwassenen. Mensen moeten over het algemeen drie doses vaccins krijgen om over de nodige antilichamen te beschikken om immuun te zijn voor het virus.
