Het woord hysterie is een term die uit de Franse taal komt, in het bijzonder van het woord "hystérie", maar als je het grondiger bestudeert, is het mogelijk om zijn oorsprong in de oude Griekse taal te vinden. Met deze term is een ziekte van een zenuwachtig en chronisch type bekend die gewoonlijk vaker voorkomt bij vrouwen dan bij mannen en die gewoonlijk een grote verscheidenheid aan functionele symptomen vertoont, zijnde een psychische stoornis die omvat zijn de neurosen en somatisatiestoornissen. Kortom, de hysterische patiënt vertoont lichamelijke en psychische symptomen zonder organische oorsprong en die in veel gevallen meestal om onbewuste redenen optreden. Experts zeggen dat hypochondrie, somatisatie, dissociatief geheugenverlies en depersonalisatie nauw verband houden met hysterische stoornissen.
Het is belangrijk op te merken dat de persoon die lijdt aan hysterie zowel fysieke als psychische symptomen vertoont, maar deze symptomen hebben geen organische wortel die ze ondersteunt, dit betekent dat ondanks het feit dat klinische tests op de patiënt worden uitgevoerd en niet elk bewijs dat de specifieke oorzaak van genoemde lichamelijke symptomen aantoont, zal worden getoond.
Over het algemeen begint de hysterische crisis met fysieke pijn, zoals pijn in de buikstreek, hartkloppingen en het zicht is veranderd; Dit wordt gevolgd door bewustzijnsverlies en een epilepsie-achtige reactie waarbij epileptische aanvallen en mogelijk ademhalingsstilstand optreden. In de laatste fase vinden ongeorganiseerde bewegingen en geschreeuw plaats, waaraan de toegang door de patiënt in een toestand moet worden toegevoegdHet kan gewelddadige en zelfs seksuele tekenen vertonen. Ten slotte zal de persoon geleidelijk terugkeren naar het bewustzijn, wat kan worden aangetoond door mildere bewegingen en geïsoleerde communicatie van hun gevoelens, emoties en ideeën.
In de oudheid was er de verkeerde overtuiging, dat deze toestand te maken had met de aanwezigheid van boze geesten in de getroffen persoon, al deze theorieën hadden geen ondersteuning, daarom zouden ze na verloop van tijd absoluut uitgesloten worden, vooral in de moment waarop gespecialiseerde geneeskunde, zoals psychologie, zich erop concentreerde en die pathologie verduidelijkte.
