Een eerbetoon (van het Latijnse tributum, contributie) is de rijkdom, vaak in natura, die de ene partij aan de andere geeft als een teken van respect of, zoals vaak het geval was in historische contexten, van onderwerping of loyaliteit. Verschillende oude staten eisten eerbetoon van de heersers van het land dat de staat veroverde of dreigde te veroveren. In het geval van allianties kunnen kleinere partijen hulde brengen aan krachtigere partijen als teken van loyaliteit en vaak om projecten te financieren die beide partijen ten goede komen. Om "eerbetoon" te worden genoemd, vereist normaal gesproken een erkenning door de betaler van politieke onderwerping aan de begunstigde; De grote bedragen, in wezen monetaire bescherming, betaald door de latere Romeinse en Byzantijnse rijken aan debarbaarse volkeren om te voorkomen dat ze het imperiale territorium zouden aanvallen, zouden ze over het algemeen geen "eerbetoon" worden genoemd, aangezien het rijk geen inferieure politieke positie accepteerde. Betalingen van een hogere aan een lagere politieke entiteit, gedaan voor verschillende doeleinden, worden omschreven met termen die ‘subsidie’ omvatten.
Het oude Perzische Achaemenidische rijk is een voorbeeld van een oud eerbetoonrijk; Iemand die relatief weinig eisen stelde aan zijn niet-Perzische onderdanen, behalve de regelmatige betaling van eerbetoon, zoals goud, luxeartikelen, dieren, soldaten of slaven. Het niet nakomen van betalingen had echter ernstige gevolgen. De reliëfs in Persepolis tonen processies van figuren met verschillende soorten eerbetoon.
De middeleeuwse Mongoolse heersers van Rusland verwachtten ook een eerbetoon van de Russische staten, die zelf bleven regeren. Athene ontving eerbetoon van de andere steden van de Delische Liga. De rijken van Assyrië, Babylon, Carthago en Rome eisten schatting van hun onderworpen provincies en koninkrijken. Het oude China ontving eerbetoon uit verschillende staten zoals Japan, Korea, Vietnam, Cambodja, Borneo, Indonesië, Sri Lanka, Nepal, Myanmar en Centraal- Azië. Het Azteekse rijk is een ander voorbeeld. De Romeinse republiek eiste eerbetoon in de vorm van betalingen die gelijk waren aan evenredige onroerendgoedbelasting met het oog op het voeren van oorlog.
De rijken van het eerbetoon contrasteren met de rijken die, net als het Romeinse rijk, de onderworpen gebieden controleerden en bewaakten. Een schatplichtige staat is een staat die zijn politieke positie en onafhankelijkheid handhaaft, zoals hij alleen heeft gedaan door hulde te brengen.
