De term verlichting, ook wel illustratie genoemd, is de naam die werd gegeven aan een spirituele, intellectuele en culturele beweging die ontstond in de tweede helft van de 18e eeuw, die de "eeuw van de lichten" werd genoemd. Deze beweging had als hoofddoel om bewustwording te creëren om haar eigen reden, wat zou leiden tot vertrouwen, vrijheid, waardigheid, autonomie, emancipatie en geluk van mensen. De individuen die dit standpunt verdedigden, stelden vast dat de menselijke rede het vermogen had om een betere samenleving op te bouwen, waarin ongelijkheid niet bestaat en tegelijkertijd de individuele rechten van elk vak garanderen, terwijl tegelijkertijd onderwijs, politiek en onderwijs worden ontwikkeld. administratie in een staat. De verlichting was fel gekant tegen het oude regime en de absolute macht die geconcentreerd was in de monarchie.
De oorsprong van de Illuminisme is het mogelijk om het te vinden in Europa, met name in Frankrijk, dat is haar belangrijkste verdedigers, individuen die een deel van de waren middle class. Dat is de reden waarom de opkomst van de bourgeoisie binnen de sociale schaal ervoor zorgde dat deze gedachte steeds populairder werd binnen de machtscirkels en de geleidelijk doordrenkte samenleving totdat ze in staat was om grote veranderingen teweeg te brengen, zowel zowel op politiek als op sociaal gebied. De Verlichting had een grote invloed op belangrijke historische gebeurtenissen die in de daaropvolgende jaren plaatsvonden, zoals de Onafhankelijkheidsoorlog in de Verenigde Staten en ook de Franse Revolutie.
De Illuministen werden gekenmerkt door het verdedigen van de vrijheid, ze waren vooral progressief en probeerden voor bijna alles een rationele verklaring te vinden. Onder de belangrijkste verlichtingsdenkers vallen de volgende op:
- Voltaire: gekenmerkt door een harde criticus van religie, evenals de monarchie en censuur. Hij was een trouwe gelovige in de aanwezigheid van God in de natuur en alle elementen waaruit die bestaat, wat ook door de rede kon worden ontdekt.
- Montesquieu: hij was een van de eerste verlichtingsdenkers. Een van zijn meest opmerkelijke bijdragen is de doctrine van de drie machten: uitvoerende, wetgevende en gerechtelijke, waarbij hij het idee verdedigt dat elk van de bovengenoemde moet optreden binnen zijn gebied.
