De etymologie van het woord Image komt van het Latijnse imago , met dezelfde betekenis. Een afbeelding is de figuur en visuele of mentale weergave van een ding of situatie.
De afbeelding kan worden onderverdeeld in twee domeinen. De eerste is het immateriële domein van beelden in onze geest, ze verschijnen als visioenen, fantasieën, verbeeldingen, schema's of modellen; ze zijn in verbeelding en herinnering het resultaat van externe, subjectieve waarnemingen door het individu.
Het tweede is het domein van afbeeldingen als visuele representatie: ontwerp, schilderijen, gravures, foto's, cinematografische en televisiebeelden en computergraphics. Deze beelden zijn de beelden die door de zintuigen in de buitenwereld worden waargenomen. Het zijn vormen met een hoge mate van evocatie van de werkelijkheid; dat wil zeggen, ze zijn materieel omdat ze bestaan in de fysieke wereld van objecten. Binnen soorten afbeeldingen zijn visueel, geluid en audiovisueel.
Beide beelddomeinen zijn bij oorsprong met elkaar verbonden. Er zijn geen mentale beelden die geen oorsprong hebben in de wereld van representaties en visuele objecten, en vice versa. Het gecreëerde visuele beeld en de zichtbare vorm die tegelijkertijd met de handen en de ogen wordt opgebouwd, is het product van de vereniging van externe visie en interne visie.
De beelden die worden gecreëerd door middel van tekenen, schilderen, beeldhouwen en constructies zijn de basis voor zinvolle communicatie; ze transformeren een individuele ervaring in een gedeelde ervaring. Zo vormen ze een platform voor kunsten en wetenschappen en maken ze de sociale en intellectuele ontwikkeling van het individu mogelijk.
Het concept van afbeelding verwijst ook naar een standbeeld, beeltenis of schilderij dat een godheid of ander voorwerp van aanbidding of religie vertegenwoordigt, ook wel aangeduid met de naam van een icoon. Bijvoorbeeld; een beeld van Jezus Christus, de Maagd of een heilige.
Aan de andere kant is een beeld de morele en fysieke verschijning die een persoon of instelling op anderen projecteert en dat kenmerkend is. Men kan zeggen dat het beeld een retorische figuur is die wordt gebruikt om een reeks houdingen die mensen hebben en waarmee ze dingen, mensen of organisaties evalueren, te visualiseren en te benoemen.
