Dat een persoon kan worden aangeklaagd, een persoon met een aangifteplichtige toeschrijving wordt berecht voor een misdrijf gepleegd met vrijheid, wil, gewetensvol en helder, waarmee hij zelf heeft gehandeld en gehandeld. Dat hij wordt beschuldigd van zijn gedrag en daden die schade en discriminatie veroorzaken met een duidelijke bedoeling op basis van de feiten, van volledige vrijheid, verantwoordelijk worden gehouden voor zijn fout; dat is juridisch gezien de verplichting om te rennen, te lijden en te betalen met de strafrechtelijke gevolgen die de rechtsorde aangeeft.
Door de psychische condities, volwassenheid en geestelijke gezondheid te hebben die volgens de wet worden geëist, wordt erkend dat het individu gekwalificeerd is, bij zijn volle verstand aanwezig is en wil reageren op een staat van de wet voor zijn daden die in strijd zijn met die welke zijn vastgelegd in de verordeningen van juridisch strafrecht. Elke persoon van de wettelijke leeftijd met de mogelijkheid dat een mentale aandoening kan worden toegeschreven, die niet lijdt aan een mentale handicap, stoornis, tekort of psychische afwijking, die niet verantwoordelijk of voor zichzelf kan zorgen, noch bij zijn volle verstand is om verantwoording af te leggen voor zijn misdaden.
Integendeel, om onaantastbaar te zijn, moet worden aangetoond dat er een handicap is, waardoor het niet erkent dat het een misdaad heeft gepleegd, zichzelf als een ernstige verstoring van het bewustzijn of mentaal ervaart door de realiteit niet te erkennen en niet in staat te zijn te denken voor alleen, als door een degeneratieve geestesziekte of, als dat niet lukt, een minderjarige die geen kennis heeft van zijn plicht als ze niet worden bevolen.
Hiermee wordt dus verwezen naar de reeks fysieke, mentale, volwassenheid, mentale of gezondheidsproblemen in het algemeen die wettelijk moeten worden berecht door de wet, waarbij wordt verwezen naar de auteur van het misdrijf, maar niet naar het misdrijf zelf. Rekening houdend met deze gevallen , kan een verminderde verantwoordelijkheid worden bereikt wanneer het begrip van een persoon van zijn acties in zekere zin onvolledig is. Dit alles zodat een rechter de verantwoordelijkheid van een persoon voor een illegale handeling kan bepalen, door twee voorwaarden te combineren: intelligentie of onderscheidingsvermogen waarbij wordt begrepen wat goed en wat slecht is en de vrije wil of vrijheid die tussen deze twee wordt gekozen..
