Zij zijn de verzameling populaire bewegingen die mensen aan de macht proberen te brengen die niet over de nodige kwaliteiten beschikken om een groep op een bevredigende manier te kunnen besturen. Het concept richt zich in wezen op de slechte prestaties van de politieke vertegenwoordiger, binnen de sociale en culturele hervormingen, evenals op de onwetendheid over hun essentiële kenmerken. Op dezelfde manier proberen critici ook punten te raken zoals de volgers die prediken en leven met deze ideologie, die hen op de lange termijn verschillende voordelen zal opleveren, afkomstig van burgers die inspanningen leveren in een decadente samenleving.
De term is bij verschillende gelegenheden gebruikt om te praten over de politieke systemen die momenteel het bevel voeren over belangrijke landen, evenals over de minder invloedrijke landen. Het is niet alleen een kwestie van een heerser met een laag IQ of van de volgers die hen ondanks hun daden volgen, er zijn ook degenen die op een bepaalde manier de bevoegdheden binnen de bestuurde gemeenschap beheren en die ook bepaalde roem van goede arbeiders, schaamteloos de goede daden van eenvoudige arbeiders afnemen.
Met andere woorden, deze heerser smeedt een leugen over de harde realiteit, om de inwoners van zijn kleine valse koninkrijk zich veilig en comfortabel te laten voelen, zodat ze hun onvoorwaardelijke steun kunnen blijven geven. Verschillende schrijvers over politieke kwesties zijn het erover eens dat dit type heerser de neiging heeft zichzelf vrij vaak te verdedigen tegen kritiek op zijn fouten en dat hij probeert zoveel mogelijk beledigingen jegens hem te bedwingen, ze uit te laten en naïeve volgelingen te laten beseffen dat de door macht gemaakte persoon wordt behoorlijk veracht door concurrenten, omdat ze proberen hun regering onder de grond te krijgen.
