Dit is een term die vaak wordt gebruikt in de Griekse mythologie, om een site of koninkrijk te beschrijven dat onder de aarde wordt gevonden en waarvan de koning de god Hades is, er zijn verschillende karakteristieke elementen van deze plek, waaronder de belangrijkste: benadruk de aanwezigheid van Tartarus (een plaats waar de titanen en andere monsters worden opgesloten), onder andere de Asphodel Meadows. Het moet echter gezegd worden dat met het verstrijken van de tijd de weergave en interpretatie van wat de onderwereld is, in grote mate is veranderd.
De onderwereld in de klassieke literatuur werd beschreven als een plaats die werd gevonden in de beslotenheid van de aarde, veel achter de horizon, dat wil zeggen, aan het einde van de wereld, een plaats waar de zielen van de doden worden meegenomen. In het oude Griekenland was het heel gebruikelijk om te geloven dat er in die stad verschillende plaatsen waren die als ingangen dienden. De zielen van de overledene moesten de Acheron-rivier oversteken, met behulp van Charons schip, dat een munt oplaadde om ze te kunnen vervoeren, om die redendat wanneer een persoon stierf, het gebruikelijk was dat een munt onder de tong van de overledene werd gelegd of, als dat niet lukte, op beide oogleden degenen die geen geld hadden, voorbestemd zouden zijn om te treuren in wat bekend stond als de prairie. Van zijn kant werden de oevers van de rivier beschermd door Cerberus, een driekoppige hond, naast het feit dat hij het was die belette dat zielen de onderwereld verlieten of dat de levenden binnenkwamen.
In de belangrijkste gebieden van de onderwereld was het mogelijk om de Fields of Asphodel te vinden, een plek waar de zielen van de zorgzame helden lijden. De persoon die verantwoordelijk was voor het overbrengen van de zielen om hun oordeel onder ogen te zien was Hermes, die werd uitgevoerd door de koningen Aeacus, Minos en diens broer, Radamantis, in gevallen waarin de vonnissen gunstig waren voor de zielen, keerden ze terug naar de Fields of Asphodel, terwijl de zielen van heidenen werden veroordeeld tot het pad van Tartarus, terwijl de zielen van belangrijke of heroïsche mensen werden overgebracht naar Elysee.
