Het woord uitvinding komt van het Latijnse "inventĭo, -ōnis", een uitvinding is de ontwikkeling van een element, product, hypothese of proces dat altijd verantwoordelijk is voor de wijziging van bepaalde materie of materialen, waardoor een nieuw gereedschap of nieuwe vorderingen die al Ze bestaan en dat roept een transformerend idee op, maar het inventieve vermogen is uniek menselijk, behalve in een paar gevallen, in de natuur is alleen de mens erin geslaagd om de mogelijkheid te ontwikkelen om componenten ervan te nemen om ze in verbindingen om te zetten voor grotere complicaties en voordelen.
Op het moment dat een uitvinding wordt voorgesteld, wordt een observatie gedaan van twee mogelijke methoden om een nieuw product te creëren, uitgaande van de bestaande componenten of artikelen die in het algemeen proberen de resultaten van een onverwachte en verrassende toename te verbeteren of te veranderen. Deze uitvindingen kunnen a posteriori worden vastgesteld, wat wordt gebruikt in de Latijnse uitdrukking a "posteriori", wat "na" betekent en wordt gebruikt om aan te geven dat iets wordt beoordeeld nadat het is gebeurd. De uitvinding houdt altijd in dat wordt afgeweken van de vooraf vastgestelde regeling, of het nu gaat om de bedoelde uitvindingen of niet.
Menselijke uitvindingen kunnen qua effecten divers zijn, terwijl andere van groot belang zijn voor de mensheid, omdat ze worden toegepast voor dagelijks gebruik waarbij de mens komt om een uitvinding te bedenken met de noodzaak om een probleem, een obstakel of iets verbeteren dat zij als defect beschouwen. Op het moment dat de uitvinder een nieuw product of onderdeel voorstelt om dit later uit te kunnen voeren door de constructie van het overeenkomstige materiaal of abstracte structuren.
