Een isotoop is een atoom (de kleinste eenheid van materie) dat de eigenschap heeft hetzelfde aantal protonen te hebben, maar een ander aantal neutronen, waardoor ze verschillen in hun massagetal. Volgens zijn etymologie komt de term van het Griekse "Isos", wat "Plaats" betekent, en "Topos", wat "op dezelfde plaats" betekent . Als gevolg van deze disproportionaliteit in zijn kern veroorzaakt het meer elementstraling, met uitstekende effecten in verschillende toegepaste wetenschapsgebieden.
De ontdekking ervan wordt toegeschreven aan de Engelse chemicus Frederick Soddy in 1911 die de straling van organische stoffen in de aarde bestudeerde, hij realiseerde zich de gelijkheid van de chemische eigenschappen van de elementen, maar merkte het verschil op dat meer radioactiviteit genereerde. Bijna alle chemische elementen ontdekt op dit moment beschikken over de minste één isotoop stabiele en andere instabiele, ze leiden allemaal om te bepalen gegevens die relevant materiaal, zoals de leeftijd van de aarde onlangs opnieuw - in 2010 geschreven door wetenschapper John Rudge de die zei dat als gevolg van het verval van de onstabiele isotopen van hafnium 182 en wolfraam 182 de aarde een leeftijd heeft van4,47 miljard jaar ± 1%.
Er zijn in wezen twee soorten isotopen, de natuurlijke die afkomstig zijn van de elementen waaruit de aarde is samengesteld of elk element dat op de planeet bestaat. Isotopen kunstmatig worden gecreëerd nucleaire laboratoria die volgens de subatomaire deeltjes bombardement procedure zij genereren kortstondig isotopen zoals cesium, die wordt gebruikt voor de elektrische energie opwekking Werkwijze in kerncentrales.
Wetenschappelijke onderzoeksgebieden zoals geneeskunde, hydrologie en petroleumtechniek hebben belangrijke vorderingen gemaakt met de toepassing van onstabiele isotopen in hun processen. Kanker behandeling met Cobalt - 60 levert een schonere straling zuinig in chemotherapieënen de medicijnen die patiënten krijgen. In de petrochemische industrie maakt de toepassing van Gold - 198 een toename van de productie van ruwe olie mogelijk, aangezien het het boorproces van putten en hun secundaire winning verbetert. Ten slotte heeft stikstof - 15, een van de meest gebruikte, een positieve bijdrage geleverd aan de vooruitgang van de geneeskunde, aangezien het een van de belangrijkste elementen is van magnetische resonatoren die worden gebruikt om duidelijke beelden van het inwendige van het lichaam te zien.
