Het is een toename van de metatarsofalangeale gewricht dat ontstaat wanneer het bot of weefsel van het gewricht beweegt, waarbij de vinger dwingt te buigen naar de andere vingers, waardoor een brok botten, dat kan gewoonlijk veroorzaken pijn in de aangedane voet. Omdat het grote teengewricht de neiging heeft om een groot deel van het lichaamsgewicht te dragen tijdens het lopen, kunnen eeltknobbels erg pijnlijk zijn als ze niet worden behandeld. Zelfs het punt bereiken waarop het gewricht stijf en geïrriteerd wordt, waardoor het voor de persoon onmogelijk wordt om schoenen te dragen.
Er zijn verschillende oorzaken waardoor ze verantwoordelijk zijn voor het verschijnen van eeltknobbels, waarvan sommige:
- Onjuist gebruik van schoeisel, dit treedt op wanneer de schoen druk uitoefent op de tenen waardoor de beweging van de vingers wordt beïnvloed. Overmatig gebruik van hielen kan om dezelfde oorzaak ook het ontstaan van eeltknobbels beïnvloeden.
- Gebreken in de mechanische structuur van de voet door erfelijke factoren. Wat zorgt ervoor dat de persoon niet correct kan lopen en tijdens het verschijnen van eeltknobbels.
- Een andere oorzaak is wat de Egyptische voet wordt genoemd, het is wanneer de grote teen van de voet een grotere lengte heeft ten opzichte van de andere vingers. De platte voet is een van de meest voorkomende oorzaken.
- Er zijn pathologieën die de botten meestal vervormen, zoals het geval is bij artritis, die in veel gevallen het verschijnen van eeltknobbels kan veroorzaken.
De symptomen bij deze pathologie kunnen eelt in het interne gebied van de grote teen zijn, een uitstulping in het gewrichtsgebied van de vinger, die de beweging van de vinger kan beïnvloeden, de pijn in het gewricht kan behoorlijk sterk zijn en met het gebruik van Schoeisel kan ondraaglijk worden, rotatie van de teen naar de andere tenen, waardoor het vaak op de tweede teen wordt geplaatst, waardoor het uiterlijk van eelt ontstaat waar beide tenen samenkomen. Over het algemeen kunnen specialisten de aanwezigheid van eeltknobbels diagnosticeren door naar het gebied te kijken, maar door middel van röntgenfoto's kan een meer gedetailleerd perspectief van het probleem worden waargenomen.
