Het dankt zijn naam aan de maker, de Franse wiskundige, natuurkundige en ingenieur Charles-Augustin de Coulomb (1736 - 1806). Het beschrijft op wiskundige wijze, door middel van kwantificering, de relatie tussen kracht, belasting en afstand. Het beschrijft dus hoe gelijke ladingen elkaar afstoten, terwijl verschillende ladingen elkaar aantrekken. De wet van Coulomb geeft aan dat de kracht die wordt uitgeoefend door twee elektrisch geladen lichamen reciproque wordt verdeeld over het kwadraat van de afstanden van beide en duidelijk evenredig is met het resultaat van hun elektrische ladingen.
De Fransman bracht naar voren hoe de reactie is van een puntlading in aanwezigheid van een andere en in die zin, wat zal de grootte zijn van de elektrische aantrekkingskracht waarmee deze ladingen in wisselwerking staan.
Hij voerde zijn metingen uit met behulp van een door hemzelf gecreëerde torsiebalans, waarbij hij als resultaat kreeg dat "twee puntbelastingen in rust recht evenredig zijn met het product van de grootte van beide en omgekeerd evenredig zijn met het kwadraat van de afstand die hen scheidt". Met andere woorden, Charles-Agustín wilde uitdrukken dat de scheiding lijn tussen beide afgestemd zijn op de last moet worden, want als de afstand niet evenredig met de belasting, zal de aantrekking zwakker.
Vervolgens wordt gedefinieerd dat de aantrekkingskracht waarmee objecten interageren afhangt van hun elektrische lading en of deze positief of negatief is. Het teken van die lading ontwikkelt zich in de kern, dat wil zeggen dat alle elektrische verschijnselen bestaan uit een atoom, dat een kern heeft die wordt gevormd door protonen (positieve lading) en neutronen (zonder lading), en omgeven door elektronen (lading negatief). De interactie van zijn eigen samenstelling zal dan de aantrekkingskracht bepalen wanneer hij zich in de aanwezigheid van een ander doelwit bevindt dat een elektrische lading heeft.
Als beide ladingen hetzelfde teken hebben, dat wil zeggen, als beide positief of beide negatief zijn, stoten de krachtlijnen elkaar af. Integendeel, als de twee ladingen tegengestelde tekens hebben, trekken de krachtlijnen elkaar aan.
Een voorbeeld van de interactie tussen positieve en negatieve ladingen is te zien bij magneten die, hoewel ze met magnetisme werken en niet met elektrische ladingen, hetzelfde principe hebben, waarbij twee magneten met gelijke ladingen elkaar afstoten, terwijl die met ladingen tegenstellingen komen samen.
Ten slotte moet er rekening mee worden gehouden dat deze wet alleen kan worden toegepast op objecten met een elektrische lading, die een kleine afmeting hebben in verhouding tot de afstand die hen scheidt en die statisch zijn (zonder beweging), daarom is de wet van Coulomb wordt ook wel elektrostatisch genoemd.
