Om echtscheiding te kunnen aanvragen, moet er sprake zijn van een wettig huwelijk dat moet worden ontbonden, hetzij bij beslissing van de echtgenoten, hetzij door een enkele partij, door middel van gerechtelijke tussenkomst van de bevoegde autoriteiten. Om te veranderen naar uw nieuwe gescheiden burgerlijke staat, is het noodzakelijk om deze te registreren, zodat deze geldig is in andere entiteiten.
Er is een verschil tussen nietigverklaring van het huwelijk en echtscheiding, en dat is dat bij nietigverklaring de uitspraak van de rechtbank vaststelt dat de gevolgen ervan met terugwerkende kracht tot de datum van het huwelijk worden overgedragen, net alsof het huwelijk nooit is voltrokken en naarmate de echtscheiding in de toekomst werkt.
In Rome was echtscheiding heel gebruikelijk en gebruikelijk tot de komst van het christendom, het uiteenvallen van de huwelijksrelatie was normaal, zonder een verklarende zin te hoeven uitspreken, aangezien in het Romeinse huwelijk een formele handeling niet nodig was, was het voldoende om de vereisten te verzamelen van coëxistentie en affectio maritalis, door een van deze niet na te leven, eindigt het huwelijk. Als het werd beëindigd door een van de echtgenoten, werd het verstoting genoemd. In het begin werd het alleen gebruikt bij gehuwde paren cum manu en zij redeneerden de oorzaken, maar in het huwelijk "sine manu" wanneer het rijk, de afwijzing van zowel mannen als vrouwen kon worden gevraagd zonder de redenen voor de scheiding op te geven.
Het nieuwe burgerlijk wetboek van Argentinië staat echtscheiding toe op wens van een van de partijen, maar ze zijn van toepassing dat er een voorstel moet worden ingediend over de gevolgen van echtscheiding, wat er zal gebeuren met de activa, communicatie, voogdij over de kinderen, alimentatie, onder meer. andere dingen. Ze kunnen het verzoek tot echtscheiding ook voorleggen met een overeenkomst tussen de twee partijen op de genoemde punten.
Evenzo wordt de nieuwe code getoond in overeenstemming met de rechten en plichten van degenen die een coëxistentiealliantie hebben, voorheen concubines genoemd, van wie de sancties niet eens waren geregistreerd.
Instellingen voor echtscheiding zijn zeer oud, bijna net zoveel als die van het huwelijk, maar veel culturen zouden niet akkoord op het gebied van sociale, religieuze of economische. gewoonlijk geloofden de bevolkingsgroepen die het organisme voor het huwelijk reguleren op geen enkele manier dat het onontbindbaar was, en het verbreken ervan was over het algemeen vereist door de mannen.
