Dit kan worden gedefinieerd als het geloof van die filosofische doctrines waarin is vastgesteld dat mensen de macht hebben om te kiezen en hun eigen keuzes te maken, dat wil zeggen dat er niets wordt beslist. Veel verschillende religieuze autoriteiten hebben dit feit ondersteund, maar het is belangrijk op te merken dat het is bekritiseerd als een vorm van individualistische ideologie die wordt gepromoot door denkers als Baruch Spinoza, Arthur Schopenhauer, Karl Marx en Friedrich Nietzsche. Vrije wil geeft aan dat de uitvoering van een handeling door een persoon niet volledig geconditioneerd en verbonden is door eerdere en subjectieve factoren, waarbij de perceptie van de handeling van die persoon uitsluitend werd veroorzaakt door zijn wensen.
Het lijdt geen twijfel dat vrijheid een faculteit is die nauw verbonden is met een andere gave die even menselijk is als kennis. Deze kennis is het licht van de wil waarop vrijheid is gevestigd. Door kennis kan een persoon reflecteren, informatie verzamelen over een bepaalde gebeurtenis of, als dat niet lukt, een vriend om een mening vragen alvorens over iets belangrijks te beslissen. Aan de andere kant kan de mens uit vrije wil goede daden verrichten, in welk geval het nodig is om te benadrukken dat goedheid met name het hart van mensen vervolmaakt. Dit betekent echter niet dat de persoon geen slechte handeling kan uitvoeren.
Het goede boven alles kiezen is een voorbeeld van de ethische verantwoordelijkheid van die mens die, gemotiveerd door zijn wilskracht en vermogen om uit te blinken, de behoefte heeft om als persoon te groeien.
Ondanks al het bovenstaande is het noodzakelijk om te vermelden dat de menselijke vrijheid grenzen heeft, dit komt omdat het is geconditioneerd aan de omstandigheden van ruimte en tijd. Dit betekent dus dat het geen mens vrij staat om de fouten die in het verleden zijn gemaakt te veranderen, aangezien gisteren niet kan worden veranderd. De vrijheid die een individu bezit zal steeds verband met de kracht nu als een gebied van handelen.
