De vrije economie is een term of model ontwikkeld door Silvio Gesell in 1916 en het doel ervan was om het particuliere initiatief met bepaalde kenmerken te vergroten en zo vrije toegang tot hulpbronnen te verzekeren. De oorspronkelijke naam is Natürliche Wirtschaftsordnung en het is het tegenovergestelde van het socialistische systeem.
Dit economische systeem is een beetje ingewikkeld, aangezien de manier waarop met valuta's wordt omgegaan met een negatief belang is, wat aangeeft dat het monopoliseren van eigendom zelf privé-eigendom is, maar eerder het wettelijke monopolie van geld. Een premisse van de vrije economie is dat al het geld voor een bepaalde tijd wordt uitgegeven, dat wil zeggen zonder inflatie of deflatie.
Een fundamenteel doel van dit systeem is het stimuleren van investeringen en productief krediet, aangezien het niet tracht rente te elimineren, omdat ze als een stimulans worden beschouwd, maar eerder de oxidatie van de waarde van de valuta, zodat rente niet voortkomt uit inactieve accumulatie, maar uit de teruggave van geld dat is geïnvesteerd in het werkelijk genereren van rijkdom. Op deze manier maakt het privébezit populair.
Het model van de vrije economie stelt dat de huidige monetaire systemen gebrekkig zijn. Volgens Adam Smith brengen prijzen belangrijke informatie over. Als de prijzen bijvoorbeeld dalen, betekent dit dat er minder vraag of meer aanbod is, wat aangeeft dat dit ertoe leidt dat een koper meer koopt, of dat een verkoper een ander product of een andere dienst gaat produceren. Dat is de reden waarom de prijs, samen met de leden in de markt, een feedbacklus opbouwt rond een stabiele situatie, die de meest geschikte prijzen lijkt. Dit is de beste tijd, aangezien de markt ideaal is, niemand te veel betaalt of te weinig verdient en er van beide kanten geen tendens is om de prijs te veranderen.
