Ze kunnen een creatie zijn van de auteur die, naast de grammaticale regels, een uitzondering maakt voor creatieve doeleinden. De waarheid is dat het voor het uitvoeren van poëtische licenties en het schrijven van gedichten met vrije verzen erg belangrijk is om een ervaren schrijver te zijn en geen beginneling, aangezien elke licentie een reden heeft en niet het resultaat is van improvisatie of onwetendheid.
Dit is een kunst die niet uit de mode raakt, zoals blijkt uit de verzen van auteurs als Pablo Neruda, die generaties later blijven bewegen. Het kan ook worden gezegd; dat de poëtische licentie wordt beschouwd als die middelen die de dichter heeft om zijn verzen aan te passen tot een bepaalde maat en rijm. Deze licenties zijn belangrijk voor de schrijver omdat ze hem in staat stellen kenmerken te geven in termen van de vorm van zijn creatie, hem de stilistische kenmerken van de auteur te geven en hem zo de schoonheid te geven die de poëtische tekst kan hebben.
Als we het hebben over deze licenties, vallen de kenmerken op die de gedichten kenmerken in termen van maat en ritme. Wat betreft de maat, of call-metriek van de verzen, kan gezegd worden dat ze helpen om de maat van de verzen aan te passen met betrekking tot het aantal lettergrepen van andere verzen van dezelfde strofe, waaronder de synalepha, de hiatus, synerese. en umlauts. Van zijn kant heeft het ritme te maken met de muzikaliteit die de verzen van het gedicht moeten hebben, dat wil zeggen, het rijm, dat consonant en assonant kan zijn.
Bijvoorbeeld: stel dat de dichter twee composities wil maken, een sonnet en een romance.
a) In het eerste geval, om een sonnet te creëren, moet niet alleen de structuur van ABBA ABBA CDC DCD worden gerespecteerd, maar ook de meter van elf lettergrepen in elk vers, dat wil zeggen een belangrijke kunstversificatie.
b) In het tweede geval, om een romance te maken, moet u in gedachten houden dat deze structuur een onbepaald aantal verzen heeft, maar altijd met een kruisrijm: ABCB, en een meter van acht lettergrepen, dat wil zeggen, één kunstversie minder.
Als de dichter bij het maken van het sonnet en de romantiek niet voor elk de exacte meter krijgt, kan hij zijn toevlucht nemen tot het gebruik van poëtische licenties, die de meting van de lettergrepen op een niet-canonieke manier rechtvaardigen, maar in poëzie.
