Macropsia is een valse perceptie die erin bestaat dat het subject objecten waarneemt die groter zijn dan ze in werkelijkheid zijn. Bij micropsy neemt de persoon objecten waar die kleiner zijn dan ze in werkelijkheid zijn. Macropsia en micropsia zijn waarnemingsstoornissen. Deze waarnemingsstoornissen komen vaak voor bij hallucinogene intoxicatie, alcoholisme en hysterische stoornissen (hysterie).
Er zijn veel factoren die de symptomen van micropsia of macropsia kunnen veroorzaken. Bijvoorbeeld een retinale pathologie of een neurologische aandoening die de zenuwbanen aantast. Symptomen kunnen ook optreden als gevolg van bloeding, hersenletsel of tumoren, een beroerte of een epileptische episode.
Bovendien hebben Epstein Barr-virus- of Coxsackie-virusinfecties bij sommige patiënten symptomen van macropsie veroorzaakt. Hetzelfde gebeurt bij bepaalde toestanden van angst, angst of psychiatrische stoornissen die kunnen leiden tot het optreden van episodes van macrofilie.
Ten slotte kan macropsie ook optreden als gevolg van het gebruik van bepaalde hallucinogene geneesmiddelen of medicijnen zoals zolpidem (gebruikt om slapeloosheid te behandelen), topiramaat (om migraine te voorkomen) of een incidenteel antidepressivum zoals citalopram.
Zoals u kunt zien, zijn de oorzaken van het verschijnen van micropsia of macropsia zeer gevarieerd en in feite wordt, afhankelijk van het type oorspronkelijke oorzaak van de visuele verandering, een of andere behandeling toegepast. Over het algemeen zijn epileptische stoornissen en migraine-episodes meestal de meest voorkomende triggers, maar er zijn ook infectieuze of toxische oorzaken, zoals we al hebben vermeld.
Alicia-syndroom in het Country of Wonders heeft twee bekende varianten. De twee syndromen, die op dezelfde manier worden genoemd, zorgen ervoor dat objecten van ongebruikelijke grootte, groot of klein, worden gezien. Een van hen beïnvloedt voornamelijk het lichaam zelf, door verschillende delen ervan te zien groeien of krimpen en zonder duidelijke reden weg te bewegen, zoals in dezelfde allegorie van Carroll. De andere variant werkt op verre objecten en kan onze perceptie van dingen volledig verstoren.
Beiden hebben de neiging om vooral tijdens de kindertijd te treffen, hoewel er ook mensen zijn die hun hele leven lijden. Voor deze mensen wordt de tong plotseling zo groot als een dok of een muur, aan de andere kant van de kamer wordt hij klein en kilometers ver weg. Plots staan de voeten enkele meters uit elkaar of worden de handen enorm en uitpuilend.
