De magistratuur is een aanklacht die door talrijke magistraten wordt uitgevoerd; Een magistraat wordt beschouwd als de ambtenaar die verschillende taken uitoefent en vervult binnen het administratieve of gerechtelijke gebied binnen een land, hij heeft de verantwoordelijkheid om te oordelen en ervoor te zorgen dat wat al is veroordeeld, wordt uitgevoerd, volgens dit een hoofdkenmerk hiervan ambtenaar is onpartijdigheid en onafhankelijkheid, dat wil zeggen dat hij geen beslissingen kan nemen die worden gesuggereerd door een directe relatie met mensen die bij een zaak betrokken zijn, noch mag hij worden beïnvloed door verschillende bevoegdheden die de zaak beheersen. Deze positie werd gecreëerd vanaf de oude Romeinse tijd, toen verschillende individuen werden gezocht om de kroon te dienen om de verschillende steden die het bestuurde te besturen.
Er lag veel verantwoordelijkheid op hun rug, want die tijd vervulden ze wetgevende en gerechtelijke functies; Later, met het verstrijken van de tijd, werden de verantwoordelijkheden verdeeld, waardoor consuls, tribunes en aediles ontstonden. Naarmate de jaren verstreken, kreeg de Romeinse keizer bijna de volledige verantwoordelijkheid voor zijn hele natie, waardoor de magistraten in het regeringsgebied werden gedegradeerd. De eerste magistratuur die van nature bestond, was de Romeinse magistratuur, met name in dit type regering waren er twee magistraten: buitengewoon waarin het driemanschap of de dictatuur is gepositioneerd; aan de andere kant waren er de gewone die onderverdeeld zijn in: majors (pretura, censuur, consulaat) en minderjarigen (eetbaarheid, cuestrura).
Binnen dit rijk werden de rollen van de magistraten vastgesteld in termen van de bevoegdheden die ze onder hun hoede haddenzoals ze zijn: zijn tussenkomst in verschillende gerechtelijke zaken, rang om bevelen te geven aan de koninklijke garde en zijn vermogen om de Republiek te vertegenwoordigen in geval van ruzies met andere naties. Momenteel zijn deze functies zeer gevarieerd. Ten eerste behoort de magistraat tot het hoogste gerechtshof van elk land en zijn belangrijkste taak is om als rechter van de natie te dienen. Voorbeelden van magistraten die kunnen worden genoemd zijn in Spanje en Argentinië, respectievelijk bekend als de beroepsvereniging van de magistratuur en de raad van de magistratuur; In beide landen is het doel hetzelfde: de rechten van alle burgers verdedigen en beschermen, met meer nadruk op degenen die een gerechtelijk ambt bekleden.
