Wat is mars? »De definitie en betekenis ervan

Anonim

De gang is een term die wordt gebruikt om te verwijzen naar de manier van lopen die een bestudeerde patiënt heeft. Het meest gebruikte synoniem is 'ambulatie'; de gewone of normale gang van een individu is actief, en toont controle en coördinatie in de uitgevoerde bewegingen, zodat een harmonie kan worden waargenomen in het lopen van de persoon. Wij individuen bewegen ons volgens onze eigen wil en in de richting waarin we beslissen; het is gebruikelijk dat terwijl het verlaten van een gecoördineerde zwaai van de armen ook wordt gewaardeerd, deze "armslag" niet onvrijwillig wordt omgeleid naar de richting waarin het gewenst is om het traject te bespreken.

Op zijn beurt kan worden opgemerkt dat de basis van de duurzaamheid van het lichaam enigszins naar het voorste gedeelte helt, en dat de genomen stappen op één lijn liggen en op een constante afstand. De verminderde ambulatie is indicatief voor veel pathologieën bij de patiënt, vooral op neurologisch niveau. Veel gangstoornissen worden beïnvloed door tal van factoren die het veroorzaken, zoals: gewrichtsproblemen, zwakke spierspanning, gebrek aan controle over de gegeven beweging en pijn bij het uitoefenen van het loopvlak.

Om het lopen van de patiënt te evalueren, moet een observatie worden gedaan, waarbij alle bewegingen waaraan de patiënt geeft nauwkeurig moeten worden bepaald om te bepalen wat de fout is die wordt gepresenteerd; Hiervoor wordt de patiënt opgedragen in een rechte lijn te lopen en langs dezelfde route terug te keren naar zijn oorspronkelijke punt Deze oefening moet zo vaak worden gedaan als nodig is voor de behandelende arts om het bestaande letsel vast te stellen. Andere veelgebruikte methoden zijn om de patiënt te laten zwaaien, zijn lichaam op zijn vingertoppen of op zijn hielen te ondersteunen.

Indien gang stabiliteit geëvalueerd moet worden, wordt de patiënt verwezen in lopen een voet, de ongebruikte voet vooruit, alsof het een soort touw lopen die door koorddansers in een circus. Terwijl de patiënt deze oefening doet, observeert de behandelende arts de stijfheid van de uitgevoerde bewegingen, de coördinatie van bewegingen en het evenwicht van de patiënt.