Het staat bekend als donkere materie, een soort materie die niet genoeg elektromagnetische straling uitzendt om op de gebruikelijke manier te worden gedetecteerd, dit betekent dat er twijfel bestaat over het bestaan ervan, maar het wordt afgeleid uit de zwaartekrachteffecten die het op materie heeft. zichtbaar, zoals het geval is bij sterren en ook melkwegstelsels. Ondanks dit, wordt aangenomen dat een kwart van het heelal is opgebouwd uit onzichtbare materie.
Tegenwoordig is er een theorie over de detectie van deze stof, deze hypothese wordt genoemd "supersymmetrie", dat verantwoordelijk is voor het verklaren van de fundamentele wisselwerking van de deeltjes waaruit het bestaan van donkere materie, is het echter Het is belangrijk op te merken dat tot op heden geen enkele studie is geweest helemaal voor zich.
Donkere materie was een voorstel van Fritz Zwicky in 1933, ingegeven door het bewijs van een "niet-zichtbare massa" die de baansnelheden van sterrenstelsels in clusters beïnvloedde. Na dit precedent, hebben andere waarnemingen de aanwezigheid van donkere materie in het heelal aangegeven: sommige gerenommeerde gevallen van deze verklaring zijn de eerder genoemde rotatiesnelheid van sterrenstelsels, de gravitationele lenzen die achtergrond objecten bezitten door clusters van sterrenstelsels, zoals het is het geval van de Bullet Cluster en tenslotte de verdeling van de temperatuur van het hete gas in sterrenstelsels en de cluster daarvan.
Opgemerkt moet worden dat de eerder genoemde donkere materie ook een belangrijke rol speelt bij de vorming van structuren en de evolutie van sterrenstelsels en ook meetbare effecten heeft binnen de anisotropie van de microgolfachtergrondstraling. Dergelijk bewijs suggereert dat sterrenstelsels, clusters van sterrenstelsels en het hele universum veel meer materie bevatten in vergelijking met dat wat in wisselwerking staat met elektromagnetische straling: de rest wordt "de donkere-materiecomponent" genoemd.
