Wetenschappelijke methodologie wordt gedefinieerd als de onderzoeksprocedure die hoofdzakelijk wordt gebruikt bij het creëren van op wetenschap gebaseerde kennis. Het wordt wetenschappelijk genoemd omdat het onderzoek is gebaseerd op empirisch en meetbaar, aangepast aan de specifieke principes van redeneringstests.
Wetenschappelijke methodologie heeft een procedure die heeft onderscheiden zijn natuurlijke wetenschap sinds de 17e eeuw, de ontwikkeling door middel van consistente observatie, in de meting, experimenteren, formulering, analyse en hervorming van de hypothesen.
Deze methodologie wordt ondersteund door twee basisgrondslagen: reproduceerbaarheid en weerlegbaarheid. De eerste houdt verband met de herhaalbaarheid van een experiment, overal en door elk individu, naast het vertrouwen op communicatie en de behaalde resultaten. De tweede bepaalt dat elke wetenschappelijke stelling onjuist kan zijn en uiteindelijk wordt afgewezen. Dit betekent dat er meerdere experimenten zouden kunnen worden uitgevoerd, maar als elk andere resultaten oplevert dan de voorspelde, zouden ze de hypothese die wordt getest teniet doen.
Binnen wetenschappelijk onderzoek zijn vier elementen aanwezig: subject, object, middel en doel. Het subject is degene die het onderzoek zal uitvoeren, het object is het te onderzoeken onderwerp, het middel is wat nodig is om het onderzoek uit te voeren en tenslotte het doel, dat verwijst naar het doel dat met de onderzoeksactiviteit wordt nagestreefd.
Al het onderzoek streeft een specifiek doel na, daarom moeten bepaalde strategieën in het bijzonder worden toegepast of in andere gevallen kunnen het gecombineerde strategieën zijn. Van daaruit kan worden gezegd dat al het wetenschappelijk onderzoek kan worden ingedeeld in:
Afhankelijk van het doel: basis of toegepast.
Fundamenteel wetenschappelijk onderzoek: dit type onderzoek wordt gekenmerkt doordat het wordt ondersteund door een theoretisch kader, het doel ervan ligt in het formuleren van nieuwe theorieën of het aanpassen van bestaande.
Toegepast wetenschappelijk onderzoek: het kenmerkt zich doordat het de toepassing van de opgedane kennis zoekt, dus de onderzoeker is alleen geïnteresseerd in de praktische consequenties.
Afhankelijk van de mechanismen die worden gebruikt om gegevens te verkrijgen: documentair, veld en experimenteel.
Onderzoek is documentair wanneer het wordt ondersteund door bronnen van documentaire aard. Bijv.: documenten, bestanden, bestanden, tijdschriften, etc. Wanneer het in het veld is, is onderzoek meestal gebaseerd op informatie die van anderen komt (interviews, enquêtes, enz.)
Onderzoek is experimenteel, het is er een die gegevens verkrijgt door de opzettelijke activiteit die door de onderzoeker wordt uitgevoerd.
Afhankelijk van de opgedane kennis: verkennend beschrijvend of verklarend.
Het is verkennend wanneer het tot doel heeft de basisaspecten van een specifiek probleem te belichten en de geschikte methodologie te vinden om verder onderzoek uit te voeren. Het is beschrijvend wanneer een situatie of object wordt geanalyseerd en wijst op de kenmerken en eigenschappen ervan. Het is verklarend wanneer het probeert te reageren op de verschillende redenen die tot het onderzoek hebben geleid.
