Project MKUltra (ook wel het CIA mind control-programma genoemd) is de codenaam die wordt gegeven aan een programma van experimenten op mensen, soms illegaal, ontworpen en uitgevoerd door de Central Intelligence Agency van de Verenigde Staten. De experimenten op mensen waren bedoeld om drugs en procedures te identificeren, te ontwikkelen en te gebruiken bij ondervraging en marteling om het individu te verzwakken om bekentenissen af te dwingen door middel van mind control.
De operatie begon in het begin van de jaren vijftig, werd officieel bekrachtigd in 1953, de reikwijdte ervan verkleind in 1964, verder teruggebracht in 1967 en officieel stopgezet in 1973. Het programma was betrokken bij veel illegale activiteiten, waaronder het onbedoeld gebruik van de burgers van de VS en Canada als hun testen onderwerpen die leidde tot controverse over hun legitimiteit. MKUltra gebruikte talloze methodologieën om de mentale toestanden van mensen te manipuleren en hersenfuncties te veranderen, waaronder de heimelijke toediening van medicijnen (vooral LSD) en andere chemicaliën, hypnose, sensorische deprivatie, isolatie, verbaal en seksueel misbruik, naast andere vormen van psychologische foltering.
De reikwijdte van het MKUltra-project was breed, met onderzoek uitgevoerd in 80 instellingen, waaronder 44 universiteiten, ziekenhuizen, gevangenissen en farmaceutische bedrijven. De CIA opereerde via deze instellingen met behulp van eerstelijnsorganisaties, hoewel soms hoge ambtenaren van deze instellingen op de hoogte waren van de betrokkenheid van de CIA.
Het MKUltra-project werd voor het eerst onder de publieke aandacht gebracht in 1975 door het Kerkcomité van het Amerikaanse Congres en een Gerald Ford-commissie om de activiteiten van de CIA in de Verenigde Staten te onderzoeken. Onderzoeksinspanningen werden belemmerd door het feit dat CIA-directeur Richard Helms in 1973 opdracht gaf om alle MKUltra-bestanden te vernietigen; De onderzoeken van de Church Committee en de Rockefeller Commission waren gebaseerd op de beëdigde getuigenis van directe deelnemers en het relatief kleine aantal documenten dat het vernietigingsbevel van Helms overleefde.
In 1977 ontdekte een verzoek op de Freedom of Information Act een cache van 20.000 documenten met betrekking tot het MKUltra-project, dat later dat jaar leidde tot hoorzittingen in de Senaat. In juli 2001 werd bepaalde informatie die MKUltra overleeft, vrijgegeven.
